Krótkie wierszyki dla dzieci. To idealny sposób na zabawę i naukę dla najmłodszych

Chyba wszystkie dzieci uwielbiają wierszyki. Taka forma jest dla nich atrakcyjna i zabawna. Dużo łatwiej jest im wtedy przyswoić treść. To prowadzi do zwiększenia zasobu słownictwa i poprawy pamięci.

Dzieci chętnie sięgają po wszelkiego rodzaju wyliczanki, w zabawach chętnie stosują wierszyki i rymowanki. Także książeczki, które są napisane w formie wierszyków dla dzieci i rymowanek są przez najmłodszych lubiane i chętnie do nich wracają. Chętnie też recytują wierszyki na Dzień Mamy, Dzień Dziadka czy Babci.

Mam trzy latka trzy i pół
brodą sięgam ponad stół.
Mam fartuszek z muchomorkiem
do przedszkola chodzę z workiem.
Pantofelki ładnie zmieniam
myję rączki do jedzenia.
Zjadam wszystko z talerzyka
tańczę, kiedy gra muzyka.
Umiem wierszyk o koteczku
o tchórzliwym koziołeczku
I o piesku co był w polu
nauczyłam się w przedszkolu.

***

Wpadła gruszka do fartuszka,
A za gruszką dwa jabłuszka,
A śliweczka wpaść nie chciała,
Bo śliweczka niedojrzała!

Lata osa koło nosa
Lata mucha koło ucha
Lata bąk koło rąk
Lecą ważki koło paszki
Lata pszczoła koło czoła
Lata mucha koło brzucha
Lecą muszki koło nóżki
Biegną mrówki koło główki

***

Wojtuś lubi śliwki,
Jasio woli ptysie,
Tomuś na śniadanie
je wiśnie w śmietanie.
Osioł lubi sianko,
sikorka nasionka,
a ślimak śpioch jeden,
Je maślaków siedem.
Mały łoś na śniegu
popija maślankę.
Misie i jamniki
wolą naleśniki.

Warto od najmłodszych lat zaznajamiać dzieci z wierszykami. Zwłaszcza, że obecnie rodzice naprawdę mają w czym wybierać. Wśród najsłynniejszych poetów, którzy mają na koncie poezję dla dzieci, znajdują się:

• Jan Brzechwa
• Julian Tuwim
• Aleksander Fredro
• Ignacy Krasicki
• Bolesław Leśmian
• Maria Konopnicka
• Józef Czechowicz
• Władysław Bełza
• Stanisław Jachowicz

Oczywiście każdy z wyżej wymienionych poetów ma swój styl i nie każdy z nich podpasuje każdemu dziecku. Ale warto zapoznawać najmłodszych z różnymi wierszami dla dzieci i sprawdzać, co najlepiej trafia do młodego odbiorcy.

Na straganie:
Na straganie w dzień targowy
Takie słyszy się rozmowy:

"Może pan się o mnie oprze,
Pan tak więdnie, panie koprze."

"Cóż się dziwić, mój szczypiorku,
Leżę tutaj już od wtorku!"

Rzecze na to kalarepka:
"Spójrz na rzepę - ta jest krzepka!"

Groch po brzuszku rzepę klepie:
"Jak tam, rzepo? Coraz lepiej?"

"Dzięki, dzięki, panie grochu,
Jakoś żyje się po trochu.

Lecz pietruszka - z tą jest gorzej:
Blada, chuda, spać nie może."

"A to feler" -
Westchnął seler.

Burak stroni od cebuli,
A cebula doń się czuli:

"Mój Buraku, mój czerwony,
Czybyś nie chciał takiej żony?"

Burak tylko nos zatyka:
"Niech no pani prędzej zmyka,

Ja chcę żonę mieć buraczą,
Bo przy pani wszyscy płaczą."

"A to feler" -
Westchnął seler.

Naraz słychać głos fasoli:
"Gdzie się pani tu gramoli?!"

"Nie bądź dla mnie taka wielka" -
Odpowiada jej brukselka.

"Widzieliście, jaka krewka!" -
Zaperzyła się marchewka.

"Niech rozsądzi nas kapusta!"
"Co, kapusta?! Głowa pusta?!"

A kapusta rzecze smutnie:
"Moi drodzy, po co kłótnie,

Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!"

"A to feler" -
Westchnął seler.

Kaczka dziwaczka
Nad rzeczką opodal krzaczka
Mieszkała kaczka-dziwaczka,
Lecz zamiast trzymać się rzeczki
Robiła piesze wycieczki.

Raz poszła więc do fryzjera:
"Poproszę o kilo sera!"

Tuż obok była apteka:
"Poproszę mleka pięć deka."

Z apteki poszła do praczki
Kupować pocztowe znaczki.

Gryzły się kaczki okropnie:
"A niech tę kaczkę gęś kopnie!"

Znosiła jaja na twardo
I miała czubek z kokardą,
A przy tym, na przekór kaczkom,
Czesała się wykałaczką.

Kupiła raz maczku paczkę,
By pisać list drobnym maczkiem.
Zjadając tasiemkę starą
Mówiła, że to makaron,
A gdy połknęła dwa złote,
Mówiła, że odda potem.

Martwiły się inne kaczki:
"Co będzie z takiej dziwaczki?"

Aż wreszcie znalazł się kupiec:
"Na obiad można ją upiec!"

Pan kucharz kaczkę starannie
Piekł, jak należy, w brytfannie,

Lecz zdębiał obiad podając,
Bo z kaczki zrobił się zając,
W dodatku cały w buraczkach.
Taka to była dziwaczka!

Tańcowała igła z nitką
Tańcowała igła z nitką,
Igła - pięknie, nitka - brzydko.

Igła cała jak z igiełki,
Nitce plączą się supełki.

Igła naprzód - nitka za nią:
"Ach, jak cudnie tańczyć z panią!"

Igła biegnie drobnym ściegiem,
A za igłą - nitka biegiem.

Igła górą, nitka bokiem,
Igła zerka jednym okiem,

Sunie zwinna, zręczna, śmigła.
Nitka szepce: "Co za igła!"

Tak ze sobą tańcowały,
Aż uszyły fartuch cały!