Drewniane cerkwie u podnóża Karpat
W 2013 r. na pograniczu Małopolski i Podkarpacia wyznaczono nowy obszar UNESCO, tym razem dla wyróżnienia zabytkowych drewnianych cerkwi. W ośmiu miejscowościach wznosi się tu pięć cerkwi łemkowskich, dwie halickie i jedna bojkowska, reprezentowane są więc aż trzy różne kultury ludowe.
Na zdjęciu cerkiew w Chotyńcu.
Zdjęcie na licencji CC BY-SA 3.0 PL.
Drewniane cerkwie u podnóża Karpat
Najstarsze tutejsze cerkwie pochodzą z XVI w., najmłodsze z XIX w. Reprezentują drewnianą architekturę zrębową, której niewiele zachowało się w Europie. Do najsłynniejszych cerkwi podnóża Karpat należą:
1) cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Chotyńcu
2) cerkiew św. Jakuba Młodszego Apostoła w Powroźniku
3) cerkiew św. Michała Archanioła w Turzańsku
Inne piękne świątynie można oglądać w miejscowościach Radruża, Smolnik, Kwiatoń, Bunary Wyżne i Owczary.
Na zdjęciu cerkiew w Chotyńcu. Na licencji CC BY-SA 4.0.
Białowieski Park Narodowy
Od 1979 r. na liście UNESCO figuruje Białowieski Park Narodowy, obejmujący ostatni pierwotny las liściasty Europy. Główną atrakcją parku – poza prastarym drzewostanem – są licznie zamieszkujące go zwierzęta, w tym król polskich puszcz, żubr.
W 2021 r. na terenie parku wydzielone jeszcze jeden obszar UNESCO, formalnie 17. i zarazem najnowszy na terenie Polski. Chodzi o tutejsze pradawna i pierwotne lasy bukowe. Ten wpis UNESCO ma charakter międzynarodowy i obejmuje lasy z terenów 18 europejskich państw. Jeśli chodzi o Puszczę Białowieską, w ramach wpisu wydzielono prawie 3,5 tys. hektarów lasu. Obszar obejmuje:
1) doliny potoków Terebowiec i Wołosatka
2) obszary Połoniny Wetlińskiej, Smerku i potoków Hylaty i Tworylczyk
3) dolinę Górnej Solinki i leśne pasmo przygraniczne
Stare miasto w Zamościu
Zamość to wyjątkowe miasto na mapie Polski. Powstało od zera w XVI w. z polecenia potężnego kanclerza Jana Zamoyskiego, który chciał stworzyć miasto idealne w myśl rewolucyjnych koncepcji włoskich urbanistów.
Zamość został zaprojektowany przez architekta imieniem Bernardo Morando na planie pięcioboku. Szczególnie charakterystyczny jest Rynek Wielki z kolorowymi kamienicami i ratuszem, do którego prowadzą piękne wachlarzowe schody. Rynek sprawia wrażenie bardzo dużego dzięki temu, że ratusz nieco nietypowo przesunięto z środka do pierzei. Kanclerzowi Zamoyskiemu chodziło o to, by ratusz jako siedziba władz miejskich nie wyróżniał się za bardzo i nie przyćmił pałacu magnata.
Stare miasto w Zamościu zostało wpisane na listę UNESCO w 1992 r.