Barbara Sadłowska (26.01.1953 - 15.02.2018)

Chociaż ukończyła ówczesną Akademię Rolniczą w Poznaniu specjalnością Barbary Sadłowskiej była problematyka sądowa. Dziennikarstwo jej pasją. Jeszcze na studiach pracowała w Akademickim Radiu Winogrady.

Do gmachu przy ulicy Grunwaldzkiej trafiła 1 lutego 1980. Rozpoczęła pracę w „Gazecie Poznańskiej’. Najpierw w oddziale w Lesznie, a potem w Dziale Społecznym. W 1991 roku odeszła do „Dziennika Poznańskiego”. Wróciła do „Gazety Poznańskiej” 1 sierpnia 1997 roku. Od 2006 roku po połączeniu „Gazety Poznańskiej” z „Głosem Wielkopolskim” pracowała w redakcji „Głosu”. Mimo zmagania z chorobą, pracowała niemal do ostatnich swoich dni.

Ci, którzy ją znali wspominają ją jako osobę miłą i sympatyczną. Niezwykle życzliwą i rzetelną. Siedziała na procesach i robiła notatki, z których korzystali też inni. Nigdy nie wystąpiła przeciwko komuś lub czemuś, ale przedstawiała argumenty każdej strony. Była wzorem dla innych. Walczyła z chorobą, ale nigdy nie dała po sobie poznać, że jest chora.

Tadeusz Golenia (1.07.1952 - 8.01.2018)

Swoją przygodę z dziennikarstwem rozpoczynał w 1971 roku od prasy studenckiej. Potem był dziennikarzem „Expressu Poznańskiego” i „Głosu Wielkopolskiego” i tygodnika „Tydzień”. W stanie wojennym związał się z prasą drugiego obiegu.

Po roku 1989 pracował w#pierwszym w Poznaniu niezależnym piśmie codziennym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj”. Gdy przestał się ukazywać związał się z prasą polonijną. W ostatnich latach wydawał własną internetową gazetę PolonusDaily.pl.

Tadeusz Golenia był także nauczycielem języka migowego i wychowawcą w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niesłyszących w Poznaniu, a także twórcą Ogólnopolskiej Olimpiady Języka Migowego.

Ryszard Podlewski (18.03.1932-2.03.2018)

Był publicystą, felietonistą ale i satyrykiem i aforystą. Debiutował fraszkami na łamach „Głosu Wielkopolskiego” w roku 1953 . Przez wiele lat związany był z Telewizją Poznań. Pamiętamy go z interwencyjnych felietonów ,,Gwóźdź w bucie”, które najpierw pojawiały się w TVP, a potem w latach 90. w ,,Gazecie Poznańskiej” w wersji drukowanej. Każdy z felietonów wzbogacał aforyzm.

Wojciech Maciejewaki (30.03.1923 - 11.02.2018)

Był reżyserem radiowym, dziennikarzem, kierownikiem artystycznym Polskiego Radia Poznań, a także popularyzatorem twórczości swojego brata - światowej sławy polskiego kompozytora Romana Maciejewskiego. Był najstarszym żyjącym współpracownikiem „Głosu Wielkopolskiego”. Jego teksty ukazywały się jeszcze w roku 1945.