28 lipca 1922 roku "Dziennik Białostocki" odnotował skutki wielkiej powodzi w Białymstoku. Zatopione zostały m.in. Bank Przemysłu i Handlu i firma "Textil" przy ul. Sienkiewicza oraz synagoga przy ul. Nadrzecznej. Komunikacja piesza przez Białą była możliwa tylko przez most przy ulicy Pałacowej, bo pozostałe skryła woda. Zalane zostały nawet piętra w budynkach położonych bliżej rzeki. Niestety, stanęła produkcja w wielu fabrykach, pisano o gigantycznych stratach i ogromnie cierpień mieszkańców.
Na mniejszą skalę powódź powtórzyła się w maju 1938 roku.

Najbardziej tragiczny wypadek kolejowy wydarzył się 7 sierpnia 1931 roku. Pociąg osobowy relacji Warszawa – Grajewo odjechał ze stacji Baciuty. Ale po kilkudziesięciu metrach, z powodu awarii parowozu, zatrzymał się. Załoga nie poinformowała o tym dyżurnego. W tym czasie z Łap odjeżdżał pociąg pospieszny Warszawa - Białystok. Nikt nie wiedział, że jego tor zajmuje pociąg z popsutym parowozem. Maszynista pociągu pospiesznego zdążył zauważyć tylko rozpaczliwe ręczne sygnały konduktora pociągu osobowego i zdołał nieco wyhamować rozpędzony skład. To uratowało życie większości pasażerów. Siła uderzenia była tak ogromna, że zniszczyła całkowicie pięć wagonów. Katastrofy nie przeżyło sześć osób. Kilkadziesiąt zostało rannych.

Zima zaatakowała gwałtownie w ostatni dzień grudnia 1978 r. Obfite opady śniegu i silny wiatr tworzyły gigantyczne zaspy śnieżne, gwałtownie też spadła temperatura, w początkach stycznia 1979 r. do - 25ºC. W budynkach z wielkiej płyty temperatura spadała poniżej - 10º C, pękały źle izolowane rury i przestarzałe instalacje grzewcze. Przerwano zajęcia szkolne.

Niespodziewany huragan nadciągnął od strony Olmont. Różnica temperatury na styku gorącego i zimnego frontu powietrza wytworzyła burzę z ulewnym deszczem i porywistym wiatrem. Z czasem przybrała tak bardzo na sile, że dosłownie przypominała trąbę powietrzną. Jej lej szedł torem od ulicy Niedźwiedziej, Borsuczej, Dojlidy, Sowlany, Karakulami. Właśnie wschodnia część Białegostoku przyjęła na siebie najmocniejsze uderzenie huraganu. W zakładzie Sklejek ogromna suwnica runęła na budynek socjalny. Szalejący wiatr zniszczył hektar szklarni. Na ulicy Armii Radzieckiej wyrwany słup elektryczny upadł na autobus linii 101. 72-letni portier Spółdzielni Pracy „Wzorcowa” uniesiony wraz z portiernią, zderza się w powietrzu z autobusem i wreszcie zostaje rzucony o ziemię. Z domu rodziny Sakowiczów przy ul Armii Radzieckiej, pozostały jedynie ściany. Pofrunęła szafa z ubraniami, nowe meble, serwisy stołowe. Popękały fundamenty, budynek nadawał się do wyburzenia. Prędkość wiatru dochodziła do 120 km/h. Trąba powietrzna uszkodziła 106 domów mieszkalnych, w większości prywatnych, zrywając dachy, wybijając szyby, przewracając drzewa.