9/27
Mazowieckie Specjalistyczne CM im. prof. Jana Mazurkiewicza, Pruszków
█ O wyborze zawodu:
Zawsze priorytetem był dla mnie kontakt z ludźmi. Miałam zdolności nawiązywania kontaktów, dobrze się czułam w grupie, nie byłam obojętna na ludzkie problemy. Brałam pod uwagę pracę w policji, w wojsku i w pielęgniarstwie. Okazało się, że do policji i wojska nie mogłam zostać przyjęta z powodu zbyt niskiego wzrostu. Pozostało mi pielęgniarstwo, aczkolwiek z dzisiejszego punktu widzenia wcale tego nie żałuję.
█ O motywacji do pracy:
Najlepszą motywacją jest wdzięczność i zadowolenie pacjentów. Zawsze lubiłam pomagać i udzielać wsparcia innym. Motywuje mnie też możliwość rozwoju zawodowego, pogłębiania umiejętności poprzez udział w kursach i szkoleniach i dzielenie się wiedzą z mniej doświadczonymi koleżankami, kolegami oraz studentami pielęgniarstwa. Motywująco wpływa również praca w zespole interdyscyplinarnym.
█ O dobrych stronach profesji:
Bezpośredni kontakt z drugim człowiekiem i niesienie pomocy. Dużą satysfakcję przynosi mi też organizowanie pracy zespołu, gdzie dbam o przyjazne stosunki międzyludzkie.
█ O nominacji do nagrody w plebiscycie Hipokrates:
Nie spodziewałam się tej nominacji i byłam zaskoczona. Czuję się zaszczycona, jest to dla mnie ogromne wyróżnienie.
10/27
Szpital Specjalistyczny Inflancka im. Krysi Zakurzonej, Warszawa oraz Diagnostyka S.A, Wołomin
█ O wyborze zawodu:
Od zawsze wiedziałam, że będę pracować w ochronie zdrowia. Wychowałam się w rodzinie "Białego Fartucha": mama jest pielęgniarką, a tata przez wiele lat pracował jako kierowca karetki. A dlaczego zostałam położną? Ponieważ podczas pierwszej wizyty u ginekologa poznałam cudowną kobietę - Anioła, Moją Mentorkę Anię Piotrowicz (położną ze Szpitala MBNP w Wołominie). Pamiętam, że opowiedziała mi o swojej pracy oraz czym się zajmuje położna. Mówiła o tym z takim sercem i oddaniem, że stwierdziłam "kurczę, tym właśnie chcę zajmować się w życiu. Chcę być taką położną, jak Ania".
█ O motywacji do pracy:
Uśmiech pacjentów oraz najzwyklejsze "dziękuję".
█ O dobrych stronach profesji:
Najbardziej lubię kontakt z pacjentem. To, że mogę pomóc. Doradzić, jak poradzić sobie z dolegliwościami, z którymi do nas przychodzą. Uwielbiam również to, że praca w aptece nigdy nie jest nudna, zawsze dzieje się coś ciekawego. Każdy dzień przynosi inne, nowe wyzwania.
█ O nominacji do nagrody w plebiscycie Hipokrates:
Szczerze powiem: jestem totalnie zaskoczona, zaszczycona i wzruszona. Sama nominacja jest dla mnie największą nagrodą, dlatego dla mnie nieistotny jest aż tak bardzo wynik końcowy. Ooczywiście bardzo dziękuję za wszystkie głosy.
11/27
NZOZ Sanus, Słubice
█ O wyborze zawodu:
Mój tata był wspaniałym lekarzem i człowiekiem. On mnie zainspirował do bycia lekarzem.
█ O motywacji do pracy:
Chęć niesienia pomocy, troska o dobro i zdrowie pacjentów.
█ O dobrych stronach profesji:
Wszystko, ponieważ praca to moje powołanie i pasja.
█ O nominacji do nagrody w plebiscycie Hipokrates:
Jestem ogromnie wdzięczna i wzruszona, że pacjenci wybrali właśnie mnie spośród tylu wspaniałych lekarzy.
12/27
Szpital Praski p.w. Przemienienia Pańskiego, NikaMed, Warszawa
█ O wyborze zawodu:
Tak naprawdę, odkąd pamiętam, myślałem o tym, żeby pomagać ludziom. Jako kilkuletni chłopiec może nie do końca zdawałem sobie sprawę, w jaki sposób mógłbym to robić, ale traumatyczne wydarzenia z dzieciństwa, związane z chorobą bliskiej mi osoby, były impulsem do decyzji, jaką pojąłem póżniej jako dorosły już człowiek. Od zawsze najwyższą i najważniejszą wartością dla mnie był i jest człowiek. Poświęciłem więc kilkanaście lat mojego życia najpierw na edukację, a potem na doskonalenie zawodowe, właśnie po to, żeby to życie ratować. A nie ma chyba drugiej takiej specjalizacji, jak chirurgia, która w tak szybki i spektakularny sposób przywracałaby pacjentowi zdrowie, a często ratowała życie. Nie wyobrażam sobie siebie w innej pracy.
█ O motywacji do pracy:
Są dwie rzeczy, które powodują, że codziennie rano chce mi się wstawać do pracy. Pierwsza to świadomość, że spotykam ludzi, którym mogę pomóc. Lubię to uczucie, kiedy wiem, że wszystko to, co potrafię, służy innym. Druga to adrenalina. Mimo wielu lat spędzonych na sali operacyjnej, kiedy staję do stołu, czuję ogromną mobilizację i skupienie. Jestem tylko tu i teraz, wszystkie inne myśli i uczucia odchodzą na bok, bo wiem, że ktoś mi zaufał, a ja muszę zrobić wszystko, żeby tego zaufania nie zawieść.
█ O dobrych stronach profesji:
Kontakt z ludźmi i różnorodność. Każdy pacjent jest inny. Ta sama dolegliwość często powoduje u każdego odmienne odczucia, nie ma dwóch identycznych przypadków, dlatego lekarz musi być trochę jak detektyw. Nie tylko uważnie słuchać i zadawać pytania, ale też patrzeć na pacjenta. Mowa ciała daje czasem więcej informacji niż to, co pacjent jest w stanie powiedzieć, dlatego dla mnie bardzo ważne jest nawiązanie dobrego kontaktu z nim. Zawsze staram się stworzyć przyjazną atmosferę podczas wizyty i poświęcić tyle czasu i uwagi, ile dany pacjent potrzebuje. A wspomniana wcześniej różnorodność to dla mnie wyzwanie, aby nie popadać w rutynę i nie działać według schematów.
█ O nominacji do nagrody w plebiscycie Hipokrates:
Już sama nominacja do plebiscytu i głosy, które dotychczas zdobyłem, to dla mnie ogromne wyróżnienie i docenienie wielu godzin spędzonych przy stole operacyjnym, nieprzespanych na dyżurach nocy i setek telefonów od pacjentów. A przede wszystkim niesamowita motywacja do dalszej pracy i poczucie, że to, co robię, ma wartość dla ludzi. Wszystkim bardzo dziękuję za zaufanie.
