Nadmorska piana jak cappuccino

Zdawać by się mogło, że ciężko zaskoczyć nas formą morskiej piany. A jednak! W specyficznych warunkach potrafi zamienić się ona w gęstą, gąbczastą substancję oblepiającą wszystko, co stanie na jej drodze. W niektórych rejonach południowej półkuli piana jest w stanie pokryć nawet całe nadmorskie domy.

By doszło do tak mocnego spienienia, w wodzie muszą nagromadzić się algi morskie i sole. Czynne powierzchniowo substancje niczym szampon prowadzą do zwiększenia objętości piany. Na zjawisko znaczny wpływ ma rosnące zanieczyszczenie wód.

Gloria

Zjawisko objawia się w postaci barwnych pierścieni pojawiających się wokół cienia obserwatora widocznego na tle chmur lub mgły. Powstaje na skutek dyfrakcji i odbicia światła na kroplach wody.

Zjawisko można zaobserwować znajdując się na odpowiedniej wysokości, np. lecąc samolotem lub będąc w górach. Chmury powinny znajdować się na wprost obserwatora lub niżej od niego.

Wodne tornado

Podobnie jak tęcza, tornado ma trzy oblicza. Poza powietrznym i ognistym można również zaobserwować wodny wir, występujący zwykle nad zbiornikami wodnymi. Nie oznacza to jednak, ze woda zostaje zassana ze zbiornika. Trąba w rzeczywistości składa się z kropel wytworzonych przez kondensację.

Piorunująca latarnia Maracaibo

Regularne wyładowania, do których dochodzi w północno-zachodniej części Wenezueli w miejscu ujścia rzeki Catatumbo do jeziora Maracaibo, to prawdziwy fenomen wśród zjawisk atmosferycznych. Do wyładowań dochodzi przez 140 do 160 dni w roku, każde z nich zaś trwa średnio nawet po ok. 10 godzin! Zgodnie z szacunkami pioruny nad Catatumbo uderzają z częstotliwością 280 wyładowań na godzinę.

Skąd takie zjawisko? Jest to efekt zderzenia wilgotnych mas powietrza znad Karaibów z zimnym powietrzem z Andów. Rozlane wokół jeziora bagna emitują zaś metan, który dodatkowo wzmacnia przewodzenie prądu eklektycznego. Swojego czasu tzw. "Latarnia Maracaibo" stanowiła punkt orientacyjny dla żeglarzy, widać ją było bowiem z odległości ponad 400 km.