K2PL – czyli współpraca międzykontynentalna

Zaczniemy od bieżącej sytuacji w naszym kraju i najbliższych perspektyw. W przypadku nowoczesnych czołgów są one związane z zawartą właśnie umową pomiędzy Polską, a Koreą Południową i obejmuje ona zakup czołgów K2 i K2PL. Chodzi dokładnie o koreańskie czołgi K2 Black Panther, czyli „podstawowe” czołgi najnowszej generacji z:

- Automatycznie ładowanym działem głównym.
- Nowoczesnym pancerzem kompozytowym.
- Systemami aktywnej ochrony (również wewnątrz czołgu).
- Zaawansowanymi systemami technologicznymi.

Zamówienie dotyczy 180 czołgów K2 oraz ponad 800 czołgów K2PL (co jest jednym z największych zamówień militarnych na skalę międzynarodową). Jaka jest różnica pomiędzy modelami? Otóż K2 to w pełni funkcjonalna jednostka bojowa, jednak dostosowana do koreańskiego uwarunkowania terenu oraz obrony głownie dolin i przełęczy. Oznacza to, że ze względu na zmniejszone zagrożenie „po bokach”, opancerzenie maszyny jest wzmocnione z tyłu i z przodu, a słabsze ze stron bocznych.

W Polsce natomiast przeważają znacznie bardziej płaskie tereny, więc konieczna jest ochrona czołgu z każdej strony. Efektem tej modyfikacji będzie właśnie K2PL. Niestety, prace takowe wymagają czasu, dlatego też otrzymamy pomiędzy 2022, a 2026 rokiem podstawowe maszyny, a po 2026 roku ruszy produkcja K2PL, która będzie prowadzona w Polsce i po części w Korei. Gdy już zaopatrzymy się w udoskonalone egzemplarze, wcześniejsze czołgi K2 również zostaną zmodernizowane. Co istotne, to obecnie jedna z najnowocześniejszych, realizowanych obecnie realnie koncepcji czołgu na świecie.

Polska partycypuje jednak także w innym, jeszcze ciekawszym przedsięwzięciu związanym z czołgami…

MGCS, czyli eurotank

W 2007 roku w Polsce uruchomiono program Wilk, mający na celu pozyskanie dla naszego kraj czołgów nowej generacji. W jego ramach partycypujemy po części wraz z Francją i Niemcami (choć chętnych jest więcej) w programie o nazwie MGCS (Main Ground Combat System), czyli ulepszonego pojazdu Leopard 2. Przedsięwzięcie to jest skoncentrowane na stworzeniu nowoczesnego czołgu najnowszej generacji, zwanego roboczo euroczołgiem, który miałby zostać zaimplementowany do sił zbrojnych do 2040 roku.

Jedną z głównych zalet planowanego urządzenia ma być jego stosunkowo niewielka waga. Umówmy się, czołgi z założenia są duże i opancerzone, a co za tym idzie – bardzo ciężkie. Jest to jednak jednocześnie jedna z ich największych wad, szczególnie podczas walki na terenach grząskich, podmokłych i osypujących się, a to znacznie ogranicza i utrudnia działanie tych machin. Zmniejszenie ich wagi więc zwiększy funkcjonalność i możliwości. To jednak oczywiście nie wszystko.

Euroczołg ma otrzymać także działo główne większego kalibru – 140 mm, o nazwie ASCALON (Autoloaded and SCALable Outperforming guN) i silniejszej energii wystrzału (10-13 MJ). Ma ono wykorzystywać amunicję teleskopową, która jest znacznie bardziej kompaktowa od klasycznej, zwiększając tym samym ładowność zasobów. Co ciekawe, w opracowaniu są dwa rodzaje takowej amunicji – przeciwpancerna oraz programowalna. Nowoczesna maszyna ma mieć także ułatwione celowanie do niewielkich rozmiarów obiektów. Tymczasem, amerykanie mają zupełnie inne spojrzenie na czołgi przyszłości.

Amerykańskie czołgi przyszłości

Biorąc pod uwagę, iż USA posiada już teraz jeden z najnowocześniejszych i najlepszych czołgów na świecie - M1 Abrams, mogą się oni teraz skupić na planowaniu przyszłości. Dlatego też, podczas gdy większość świata, w tym Polska, ulepsza dotychczas opracowane machiny wojenne, Amerykańskie siły zbrojne postanowiły redefiniować pojęcie czołgu. Jak się okazuje, wychodzą oni z założenia, iż maszyny te zawierają w sobie wiele koncepcji, którymi można manewrować. W praktyce oznacza to, iż podchodzą oni do czołgu jako do zbioru cech i tego, że usunięcie lub zastąpienie pojedynczych nich nie zmieni istoty samej maszyny. Jest to rewolucyjne podejście, ale mające perspektywy.

Pierwszym kierunkiem, w tym kontekście jest eliminacja czynnika ludzkiego, czyli cechy „załogowy pojazd”. Co to da? Biorąc pod uwagę nadrzędność bezpieczeństwa żołnierzy, autonomiczność lub zdalne sterowanie pojazdami spowoduje, iż nie będą konieczne tak duże zabezpieczenia. Minimalizacja tego aspektu pozwoli zmniejszyć koszty produkcji oraz gabaryty czołgów, przy jednoczesnym zachowaniu ich pełnej funkcjonalności.

Amerykanie dywagują również generalnie nad zmniejszeniem wielkości czołgów twierdząc, że równie efektywne, co jedna duża machina mogą być dwie mniejsze. Przy czym faktycznie zwiększenie w ten sposób liczebności pojazdów jest zdecydowaną korzyścią. Choć powyższe koncepcje brzmią obiecująco, to należy pamiętać że od pomysłów do wdrożenia gotowych maszyn minął długie lata. Niemniej wszystkie z tych pomysłów są realnie możliwe do urzeczywistnienia i nie pozostają już jedynie w sferze wyobraźni.