
Bez dyskusji radni Szczecina przed chwilą zgodzili się na zmiany ulic, które według IPN trąciły poprzednim systemem. Niektóre nazwy zostaną, ale zmienią się patroni.
- Zgodnie z zapisami ustawy z dnia 1 kwietnia 2016 r. o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 744), obowiązujące nazwy nie mogą upamiętniać osób, organizacji, wydarzeń lub dat symbolizujących komunizm lub inny ustrój totalitarny, ani w inny sposób takiego ustroju propagować. W związku z powyższym Komisja Bezpieczeństwa Publicznego i Samorządności w uzgodnieniu z Komisją Kultury Rady Miasta przedstawia projekt uchwały.
Przeciw zmiano ulic było tylko troje radnych. Henryk Jerzyk, Dawid Krystek oraz Wojciech Dorżynkiewicz.
Zobacz także: Szczecin: Szpital miejski ma swojego następcę

Komentarz:
Wojciech Dorżynkiewicz, radny niezrzeszony. Głosował przeciw:
- Jestem przeciwnikiem wydawania pieniędzy na zmiany tabliczek i tworzenie problemów mieszkańcom, przedsiębiorcom. Dyskusje o zmianach nazw ulic kompletnie nic nie wnoszą i nie mają wpływu na rozwój Szczecina. Szkoda czasu na takie sprawy. Rada powinna zajmować się sprawami ważniejszymi problemami.

1. „Aleksandra Zawadzkiego” w Szczecinie i nadaje się nazwę „Tadeusza Zawadzkiego”.
Tadeusz Zawadzki – instruktor harcerstwa podporucznik AK, Komendant Grup Szturmowych na terenie Warszawy, poległy na strażnicy Grenzschutzpolizei w Sieczychach koło Wyszkowa w roku 1943, jego imię nosił batalion Armii Krajowej Szarych Szeregów – Batalion Zośka. Urodził się 24. 01.1921roku. Na przełomie 1939 i 1940 roku uczestniczył w akcjach Małego Sabotażu organizowanych przez Polską Ludową Akcję Niepodległościową. Pełnił funkcję łącznika w komórce więziennej Związku Walki Zbrojnej a w roku 1941 pod pseudonimem „Lech Pomarańczowy” stanął na czele „Wojennej Pomarańczarni” (od pomarańczowych chust). Razem ze swoją drużyną wszedł w skład „Szarych Szeregów” jako komendant hufca „Mokotów Górny”. W listopadzie 1942 roku został hufcowym w hufcu „Centrum”, dowódcą Grup Szturmowych Chorągwi Warszawskiej i zastępcą por. „Jerzego” – wojskowego dowódcy Oddziału Specjalnego „Jerzy” (tzw. "OS-y"), jednego z oddziałów Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. W styczniu 1943 roku otrzymał stopień kaprala podchorążego. 16 stycznia 1943 roku dowodził wykonaniem wyroku śmierci na Ludwiku Herbercie. 26 marca 1943 wziął udział w akcji pod Arsenałem (tzw. „Meksyk II”), podczas której dowodził grupą „Atak”. Zginął w nocy z 20 na 21 sierpnia 1943 roku w akcji „Taśma”, pięć miesięcy po tragicznej śmierci swoich przyjaciół „Alka” oraz „Rudego” podczas ataku na strażnicę Grenzschutzpolizei w Sieczychach.

2. „Młodzieży Polskiej” w Szczecinie i nadaje się nazwę „Młodzieży Polskiej”.
Młodzieży Polskiej - na przestrzeni wieków młodzież polska angażowała się w różnorakie działalności – zrywy powstańcze, działania wojskowe, działalność konspiracyjną a w ostatnich latach działalność opozycyjną - w walce o wolność i niepodległość Najjaśniejszej Rzeczypospolitej, składając nierzadko daninę krwi i życia. Taka postawa szczególnie u młodych ludzi zasługuje na uznanie i wdzięczność.