Otwarte dla obcych prywatne mieszkania, tony darów, setki wolontariuszy, kursy na granicę. Po wybuchu wojny mieszkańcy Łódzkiego otworzyli serca i gremialnie ruszyli pomagać Ukraińcom. Organizacje pozarządowe i władze apelują jednak, by robić to z głową i dobrze planować. Bo emocje opadną, a pomoc może być potrzebna przez lata.

CZYTAJ DALEJ>>>
.

Łodzianin w średnim wieku wraz z dorastającą córką w tym tygodniu przyjęli pod swój dach ukraińską mamę z trójką dzieci. To była spontaniczna pomoc „po znajomości”. - Pojechaliśmy pod granicę po dalszą rodzinę koleżanki z pracy. Okazało się, że są jeszcze ich znajomi, którzy uciekają przed wojną i nie ma gdzie się w Polsce podziać. Zaprosiliśmy ich do siebie – mówi.

W ten sposób czteroosobowa rodzina złożona z mamy i trójki dzieci w wieku 2, 4 i 5 lat zamieszkała w ciasnym, dwupokojowym mieszkaniu na łódzkiej Retkini. Zajęli jeden pokój, w drugim łodzianin jakoś zmieścił się z córką. Mieszkają w ten sposób od weekendu. Na razie udaje im się wykarmić przybyszów i wytrzymać na małej przestrzeni. - Zostaniemy razem tak długo, jak wytrzymamy – mówi łodzianin. - Mam jednak nadzieję, że otrzymają wkrótce jakąś pomoc strukturalną – dodaje.

Takich osób są w Łodzi setki, a może nawet i tysiące. Rodzinę ucznia ze swojej szkoły zaprosił do siebie jeden z łódzkich nauczycieli. Parę młodych Ukraińców przyjął pod swój dach nawet wiceprezydent Adam Pustelnik. Wciąż znajdują się kolejni.

CZYTAJ DALEJ>>>
.

Mieszkańcy Łodzi i regionu pomagają też materialnie. Władze Łodzi zorganizowały zbiórkę darów dla partnerskiego miasta Lwowa. W ubiegły piątek odzież, żywność, środki chemiczne zbierano w siedzibie magistratu. W sobotę akcję trzeba było przenieść do starej hali sportowej, bo tylko jej olbrzymie przestrzenie były w stanie pomieścić dary. W sortowaniu brały udział dziesiątki wolontariuszy dokarmianych za darmo przez łódzkie restauracje. W kierunku Ukrainy wyjechało już 11 tirów z darami. Podobne akcje prowadzą praktycznie wszystkie miasta regionu.

Wielu innych ruszyło prywatnymi samochodami pod przejścia graniczne, by przywieźć do Łodzi bliższych i dalszych znajomych i dowieźć rzeczy, które szybko zebrali wśród znajomych.



CZYTAJ DALEJ>>>
.

Ale w tym porywie serc nie wszystko szło gładko. Do jednej z łodzianek oferujących wolny pokój zadzwoniła szukająca lokum kobieta z 6-letnim dzieckiem. Zadawała jednak dziwne pytania: interesował ją dostęp do bezprzewodowego internetu i abonament w kablówce. Miała też polski numer telefonu. Szybko okazało się, że pracuje w Polsce już od jakiegoś czasu i chce zaoszczędzić na czynszu. Na szczęście wkrótce pokój zajęła prawdziwa uciekająca przed wojną rodzina. - To cudowni, ciepli ludzie – mówi niezrażona pierwszymi niepowodzeniami łodzianka.

Nie wiadomo jak długo łodzianie wytrzymają z gośćmi pod dachem. Do Caritas Archidiecezji Łódzkiej zgłosiła się już pierwsza rodzina, która chciała wyprowadzić przyjętych do siebie Ukraińców. - Odebrałem telefon od rodziny, która pytała, czy mamy jakieś miejsca dla Ukraińców w ośrodkach, bo oni jednak nie dadzą rady mieć ich u siebie– mówi Tomasz Kopytowski, rzecznik prasowy organizacji. Podejrzewa, że takich problemów będzie wkrótce coraz więcej. - Fajnie jest kogoś przez tydzień czy dwa ugościć, ale każdy po dwóch tygodniach odczuje to w swoim budżecie i będzie oczekiwał wsparcia – przyznaje rzecznik.



CZYTAJ DALEJ>>>
.