GAZ M21 Wołga
Szybko jednak z niej zrezygnowano. Znacznie ciekawsze okazało się nadwozie podążające za najnowszą modą zza Atlantyku. Porzucono niemodny już styl typu fastback stawiając na klasyczną limuzynę. Jak przystało na przaśny okres lat 50. Wołga ociekała chromami. Druga seria z 1959 roku nie była tak imponująca, za co odpowiadał niezbyt atrakcyjny grill, ale maskę wciąż zdobiła figurka skaczącego jelenia. W trzeciej serii z 1962 roku porzucono ją, za to grill ponownie ociekał chromem. W tym samym roku zaprezentowano wersję kombi, choć urodą raczej nie grzeszyła. Dziś pierwsza Wołga jest jednym z najbardziej cenionych samochodów zabytkowych z byłego Związku Radzieckiego. Najlepiej odrestaurowane egzemplarze osiągają ceny przekraczające 20 tys. euro.
Tatra 603
Tatra 603 została zaprezentowana w 1956 roku podczas targów w Brnie i formalnie była następczynią modeli T87 i 600 „Tatraplan”. Nowoczesne nadwozie o dużych powierzchniach przeszklonych i profilowanych szybach miało charakterystyczny wygląd nadawany przez trzy reflektory z przodu i „chrapy” na tylnych błotnikach do chłodzenia silnika. Za tylną osią umieszczono silnik pożyczony z wojskowej ciężarówki T805. Było to V8 chłodzone powietrzem odpowiedzialne za specyficzny dźwięk.
"Artysta w kuchni" odc. 3 – Andrzej Wrona nadziewa pierś z kurczaka. Jak mu poszło?
Tatra 603
Dzięki niemu reprezentacyjna Tatra ma jeszcze więcej uroku. Ale w tamtych czasach był on zarezerwowany dla nielicznych. Tego samochodu nie można było bowiem kupić będąc osobą prywatną. Sprzedaż luksusowej limuzyny marki Tatra została ograniczona i była dostępna wyłącznie dla najważniejszych osób piastujących wysokie stanowiska w partii komunistycznej. Dotyczyło to samej Czechosłowacji, jak i zaprzyjaźnionych państw, do których ją eksportowano. Dziś możemy już podejść do tego samochodu zupełnie inaczej zwłaszcza, że prze niemal 20 lat produkcji powstało ponad 20 tys. sztuk tego modelu.
FSO Polonez 3-drzwiowy i Coupe
Polonez nie jest dziełem polskich stylistów. Projekt został zakupiony od Fiata z zamiarem wykorzystania podwozia z naszego Fiata 125p i jedynie dostosowany do ówczesnych możliwości FSO. Z czasem pod maskę miał trafić większy silnik o pojemności 2 litrów, na którego produkcję kupiono licencję. Fiat przekazał nam prototypy wersji pięciodrzwiowej, trzydrzwiowej i coupe. Te dwa ostatnie różniły się koncepcją bocznych okien i przedniego pasa.
