Lew Jaszyn (Dynamo Moskwa)
Lata gry: 1950-1971
Mecze: 813
Czyste konta: 480
Sukcesy: Mistrzostwo ZSRR: 1954, 1955, 1957, 1959, 1963; Puchar ZSRR: 1953, 1967, 1970; Mistrz Olimpijski 1956' Mistrz Europy 1960; Złota Piłka 1963, Bramkarz Stulecia FIFA
Całą sportową karierę spędził w stołecznym klubie Dynamo. Oprócz piłki nożnej uprawiał także hokej na lodzie, gdzie również występował na pozycji bramkarza. W 1953 roku został nawet mistrzem ZSRR w hokeju. Jeden z jego najlepszych występów zanotował w roku 1963 grając w meczu Reszty Świata przeciwko Anglii na stadionie Wembley. Popisał się wówczas serią wspaniałych parad bramkarskich. Jak wyliczyli eksperci, w ciągu kariery obronił ponad 150 rzutów karnych, co do dziś jest absolutnym rekordem.
Carles Puyol (FC Barcelona)
Lata gry: 1996-2014
Mecze: 593
Gole: 19
Sukcesy: Mistrzostwo Hiszpanii: 1999, 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013; Puchar Hiszpanii: 2009, 2011; Superpuchar Hiszpanii: 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013; Liga Mistrzów: 2006, 2009, 2011; Superpuchar Europy: 2009, 2011; Klubowe Mistrzostwa Świata: 2009, 2011; Mistrz Europy: 2008, Mistrz Świata 2010; Najlepszy prawy obrońca Europy w rankingu FIFA: 2002; Drużyna Roku UEFA: 2002, 2005, 2006, 2008, 2009, 2010
Tak się zdarzyło, że FC Barcelona była dla Puyola lokalnym klubem, w którym grał od najmłodszych lat. Jego talent szybko przyciągnęły większą uwagę innych klubów ale on pozostał wierny La Masii. W pierwszej drużynie zadebiutował już w 1999 roku, chociaż w rezerwach występował przez trzy lata. Po kilku latach był już trzecim kapitanem zespołu, aż w końcu opaskę otrzymał w sezonie 2004/05. 15 maja 2014 roku podczas oficjalnej, pożegnalnej konferencji prasowej Carles Puyol ogłosił, iż kończy piłkarską karierę i nie zagra już w żadnym innym klubie. Jak sam powiedział powodem zakończenia kariery był brak rozwiązania problemu z leczeniem urazu kolana. Dziś jest trenerem młodzieży w Dumie Katalonii.
Ryan Giggs (Manchester United)
Lata gry: 1991-2014
Mecze: 902
Gole: 157
Sukcesy: Liga Mistrzów 1999, 2008; Mistrz Anglii 1993, 1994, 1996, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2007, 2008, 2009, 2011, 2013; Puchar Anglii 1994, 1996, 1999, 2004; Puchar Ligi Angielskiej 1996, 2009, 2010; Klubowe Mistrzostwa Świata 2009; Puchar Interkontynentalny 2000; Tarcza Wspólnoty 1994, 1995, 1997, 1998, 2004, 2009, 2011; Zawodnik Roku 1996, 2006
Najbardziej utytułowany brytyjski piłkarz w historii. Choć jego ojciec był zamiłowanym rugbystą, Giggs był zbyt słabej postury, aby trenować tę dyscyplinę. Wybrał więc piłkę, gdzie pierwszym poważnym krokiem były zajęcia w szkółce... Manchesteru City. W grudniu 1986 roku został zaproszony na testy do Manchesteru United, któremu kibicował jako dziecko. Tam zauważył go Sir Alex Ferguson, który pozwolił Giggsowi zadebiutować w wieku 16 lat. 4 lipca 2013 roku decyzją Davida Moyesa Giggs dołączył do sztabu szkoleniowego Manchesteru United jako grający trener, pozostając czynnym zawodnikiem. Karierę piłkarza zakończył w 2014 roku. Obecnie jest selekcjonerem reprezentacji Walii.
Tony Hibbert (Everton)
Lata gry: 2000-2016
Mecze: 332
Gole: 0
Sukcesy: -
Hibbert urodził się w Liverpoolu i dorastał w dzielnicy Merseyside. Od najmłodszych lat grał w Evertonie, w którym przechodził dalej w każdej grupie wiekowej. Oryginalnie pozycją Hibberta była pomoc jednak potrafił się zaadaptować do warunków taktycznych Evertonu, gdzie grał jako obrońca. W latach 2005-06 leczył kontuzję przepukliny, a w późniejszym okresie pojawiły się niebezpieczne powikłania. Hibbert wrócił na boisko dopiero pod koniec 2007 roku. W karierze zdobył jednego gola, w dodatku w nieoficjalnym spotkaniu. Rozegrane starcie z AEK Ateny zorganizowano z okazji 12 lat gry Hibberta dla Evertonu. Strzelił wówczas z rzutu wolnego.
