Jagiellonia ostatnio nie przegrywa, ale jej sytuacja w tabeli PKO Ekstraklasy wciąż jest trudna

Wniosek1.: Mecze dla cierpliwych

Ostatnie spotkania ligowe Jagiellonii to bez wątpienia mecze dla kibiców, którzy siedzą na trybunach, bądź przed telewizorami do ostatniego gwizdka sędziego, bo rozstrzygnięcia zapadają w ostatnich fragmentach.
Z Radomiakiem Radom (1:2) i Miedzią Legnica (2:1) decydujące gole padały w ostatnich akcjach meczu. Wygraną w Zabrzu z Górnikiem (1:1) białostoczanie stracili w ostatniej minucie regulaminowego czasu gry, a remisy w Lubinie z Zagłębiem (1:1) Maciej Bortniczuk (na zdjęciu) i w Częstochowie z Rakowem (2:2) Jesus Imaz ratowali w 85. minutach.

Wniosek 2.: Kto nie ma piłki, ten za nią biega

Jagiellończycy w Lubinie przebiegli prawie cztery kilometry więcej niż ich rywale z Zagłębia (11,44 do 107,69 km). To dobrze świadczy o przygotowaniu kondycyjnym Żółto-Czerwonych, bo potyczka w Lubinie miała miejsce trzy dni po zakończonym dogrywką meczu Pucharu Polski w Opolu z Odrą.
Jednocześnie potwierdziło się piłkarskie porzekadło, że kto piłki nie ma, ten za nią biega. Jagiellonia znacznie krócej była przy futbolówce (46 do0 54 procent) i przełożyło się to na inne ważne pozycje, np. 1:10 w strzałach celnych. Na szczęścia najważniejsza statystyka - goli, była remisowa.

Wniosek 3. Skuteczność to podstawa

Gdyby z przekazów kilku spotkań Jagiellonii wymontować fragmenty z golami i potem pokazać je komuś, kto nie znał wyników, to taki widz z pewnością nie odgadłby, że Żółto-Czerwoni przegrali w Szczecinie z Pogonią (0:1), za to pokonali po dogrywce 1:0 w Opolu Odrę w Pucharze Polski i zremisowali w Lubinie.
Na stadionie Portowców Jaga powinna rozbić Pogoń różnicą kilku bramek, za to na dobrą sprawę nie miała prawa wygrać w Opolu i zapunktować w Lubinie. Jednak w futbolu skuteczność to podstawa, bo za zmarnowane sytuacje punków się nie przyznaje.