43. Edward Herman
Pozycja: Lewy łącznik
Lata w Ruchu: 1965-72
Mecze/bramki w lidze: 179/74
Sukcesy: Mistrz Polski (1968)
Świetny, niezwykle widowiskowo grający napastnik, do tego bardzo skuteczny. Z dorobkiem 74 ligowych goli w czołówce historycznego rankingu snajperów Ruchu. Do Chorzowa trafił późno, jako 27-latek, ale tak się szczęśliwie złożyło, że jego szczyt strzeleckiej formy przypadł na rok 1968. Bramki Hermana (14 w tamtym sezonie), obok trafień Fabera i Gomolucha dały Ruchowi mistrzostwo Polski.
42. Ewald Cebula
Pozycja: Napastnik, obrońca
Lata w Ruchu: 1948-52
Mecze/bramki w lidze: 83/10
Sukcesy: 2 mistrzostwa Polski (1951, 1952); Puchar Polski (1951)
Reprezentacja Polski (jako piłkarz Ruchu): 3 mecze; uczestnik Igrzysk w Helsinkach 1952
Zaczynał jako napastnik, ale dopiero jako obrońca sięgnął z Ruchem po dwa tytuły mistrzowskie na początku lat 50. W Chorzowie grał krótko (tylko 5 sezonów), właściwie pod koniec przerwanej przez wojnę kariery. Przed wojną grał na mistrzostwach świata razem z Wodarzem, Wilimowskim i Giemsą jeszcze jako reprezentant Śląska Świętochłowice. Jako piłkarz Ruchu pojechał na Igrzyska do Helsinek razem z Cieślikiem i Suszczykiem.
41. Maksymilian Gebur
Pozycja: Obrońca
Lata w Ruchu: 1948-56
Mecze/bramki w lidze: 133/2
Sukcesy: 3 mistrzostwa Polski (1951, 1952, 1953); Puchar Polski (1951)
W złotych latach 50. tworzył żelazny tercet defensywny z Jerzym Bombą i Henrykiem Bartylą, finalnie zastępując w nim Ewalda Cebulę. Gebur był w tym trio najdrobniejszy, ale też najszybszy, a przy tym twardością i zdecydowaniem nie ustępował wielkiemu Bartyli, którego najbardziej bali się obrońcy.
40. Franciszek Zorzycki
Pozycja: Lewy pomocnik
Lata w Ruchu: 1928-37
Mecze/bramki w lidze: 152/3
Sukcesy: 4 mistrzostwa Polski (1933, 1934, 1935, 1936); Puchar Polski (1951)
Wychowanek Ruchu wchodził do pierwszego zespołu jako napastnik. Ale żeby grać w jednej drużynie z Peterkiem, Wilimowskim czy Wodarzem, musiał znaleźć sobie własne miejsce na boisku. Na lewej pomocy Zorzycki imponował pracowitością i solidnością. Pewny punkt 4 mistrzowskich ekip Ruchu sprzed wojny.
