27. Rainer Kuchta
Pozycja: Prawy obrońca
Lata w Górniku: 1966-71
Mecze/bramki w lidze: 117/3
Sukcesy: 3 mistrzostwa Polski (1966, 1967, 1971); 4 Puchary Polski (1968, 1969, 1970, 1971); finał Pucharu Zdobywców Pucharów (1970)

Podstawowy obrońca złotej drużyny Górnika z przełomu lat 60. i 70. Uniwersalny – najczęściej ustawiany na prawej stronie, ale grywał też w środku. Twardy, solidny obdarzony bardzo dobrymi warunkami fizycznymi. W pewnym sensie o jego klasie świadczy również wymiana, której stał się częścią: do Polonii Bytom odszedł za znakomitego Zygmunta Anczoka.

26. Ryszard Cyroń
Pozycja: Napastnik
Lata w Górniku: 1984-91
Mecze/bramki w lidze: 196/77
Sukcesy: 4 mistrzostwa Polski (1985, 1986, 1987, 1988)
Reprezentacja Polski (jako piłkarz Górnika): 2 mecze

Jeden z najlepszych snajperów w dziejach Górnika, bo w sumie, we wszystkich oficjalnych meczach w zabrzańskich barwach Cyroń (na zdjęciu z lewej) zdobył dokładnie 100 bramek (77 w spotkaniach ligowych). Jeden z przedstawicieli wspaniałego śląskiego pokolenia piłkarzy, które – o czym warto pamiętać – w latach 80. stanowiło trzon mistrzowskiej dynastii KSG. Cyroń, jak i Matysik, Wandzik, Dankowski, Piotrowicz czy Pałasz… To wszystko wychowankowie Górnika lub sąsiednich klubów. Również to stanowiło wówczas o sile ekipy z Roosevelta.

25. Hubert Skowronek
Pozycja: Rozgrywający, skrzydłowy
Lata w Górniku: 1968-73
Mecze/bramki w lidze: 117/14
Sukcesy: 2 mistrzostwa Polski (1971, 1972); 5 Puchary Polski (1968, 1969, 1970, 1971, 1972); finał Pucharu Zdobywców Pucharów (1970)
Reprezentacja Polski (jako piłkarz Górnika): 1 mecz

Jeden z ulubieńców widowni w drużynie Górnika z przełomu lat 60. i 70. Ceniony za wielkie serce do gry, żelazne płuca i znakomitą dynamikę. Ważny punkt drugiej linii mistrzowskich ekip z początku lat 70. Świetnie grał głową, bezbłędnie egzekwował rzuty karne. No i image miał bodaj najgroźniejszy w całym Zabrzu.

24. Józef Wandzik
Pozycja: Bramkarz
Lata w Górniku: 1985-90
Mecze/bramki w lidze: 140/0
Sukcesy: 4 mistrzostwa Polski (1985, 1986, 1987, 1988)
Reprezentacja Polski (jako piłkarz Górnika): 32 mecze; uczestnik mistrzostw świata 1986

Zawsze wspominał, że od dziecka chciał grać w Górniku, ale do Zabrza (z Bytomia) trafił finalnie okrężną drogą, przez chorzowski Ruch. Ze składu wygryzł Eugeniusza Cebrata. Wielki talent, świetne warunki fizyczne, świetna koordynacja i sprawność – choć wypominano mu czasem zaskakujące błędy, fakt był taki, że w swoim czasie Wandzik był najlepszym bramkarzem w Polsce. Etatowy reprezentant Polski, choć na jedyną wielką imprezę załapał się „tylko” jako zmiennik Józefa Młynarczyka (Meksyk 1986).