Szczególnie ciekawym przedwojennym epizodem związanym z koszalińskimi jednostkami była budowa w Unieściu nowoczesnej bazy lotnictwa morskiego. Powstała ona błyskawicznie: w latach 1934-1936. Cały teren został wyłączony z dostępu dla cywilów. Mogli tu przebywać tylko wykładowcy z Koszalina, którzy szkolili przyszłych pilotów. W postawnej bazie rozlokowano I eskadrę 606 dywizjonu dalekiego rozpoznania.

Zaatakowali Pomorze

Latem 1939 roku już nikt nie miał złudzeń, że wojna z Polską wkrótce się rozpocznie, a żołnierze z Koszalina wezmą udział w tej agresji. W sierpniu koszalińską dywizję skoncentrowano na poligonie Gross Born (dzisiejsze Borne Sulinowo). Pod koniec miesiąca 32 Dywizja została rozlokowana na odcinku między Człuchowem, a Wałczem. 1 września jej żołnierze bezskutecznie próbowali sforsować polską obronę nad Brdą. Udało im się to dzień później. W kolejnych dniach walczyli z wycofującymi się na Bydgoszcz jednostkami Armii Pomorza oraz atakowali twierdzę Modlin. Swój udział w agresji na Polskę miały też wodnopłatowce z Unieście, które bombardowały polskie wybrzeże, w tym Gdynię i Hel.

Po kampanii wrześniowej 32 Dywizja walczyła na terenie Belgii i Francji. W 1942 roku została przerzucona na front wschodni, w okolice Dyneburga. Ostatecznie skapitulowała przed Rosjanami w okolicach Helu, w kwietniu 1945 roku.