Z tegorocznego raportu Biblioteki Narodowej wynika, że w skromnych biblioteczkach Polaków (ponad 60 proc. rodaków nie czyta w ogóle) faworytem jest Stephen King. Po książki autora „Lśnienia”, „Zielonej mili” i „Misery” sięgamy częściej niż po dzieła Henryka Sienkiewicza (drugi w zestawieniu). W tym roku powód by spędzić nad jego prozą kilka letnich wieczorów jest szczególny, bo King kusi nas świeżo wydaną powieścią. „Outsider” (wyd. Prószyński i S-ka) zaczyna się jak porządny, policyjno-sądowy thriller: w parku miejskim znaleziono zmasakrowane ciało 11-letniego chłopca. Naoczni świadkowie, odciski palców i wyniki badania DNA jasno wskazują, że sprawcą zbrodni jest wpływowy przedstawiciel lokalnej społeczności. Ma być błyskawiczne śledztwo, pokazowy proces i surowa kara, jednak - jak nietrudno się domyślić - plan policji szybko zaczyna się komplikować… Podobnie komplikuje się koncepcja Kinga. Pisarz szybko wychodzi bowiem poza ramy gatunku i zmienia się w uważnego obserwatora współczesnej Ameryki. W „Outsiderze” znajdziemy aluzje m.in. do ruchu Black Lives Matter, bezkarności przestępców seksualnych i zalewu fake newsów. Nowa powieść Kinga jest więc nie tylko zgrabną mieszanką kryminału i fantastyki (bo i te wątki w końcu się pojawiają), ale i ważnym, światopoglądowym wystąpieniem.

Pozostając w kręgu fantastyki, ale przenosząc się na rodzimy grunt, warto sięgnąć po „Inne Światy” (wyd. SQN) - antologię stworzoną przez polskich autorów do prac Jakuba Różalskiego. Fantazję grafika, który w jednej pracy potrafi połączyć sielskie obrazy wsi i fantastyczne stwory, od lat doceniają miłośnicy sztuki i gier wideo. Teraz uwagę zwrócili na nią również pisarze. Choć estetyka Różalskiego kojarzy się z filmami SF, w antologii obok historii o gigantycznych robotach (Małecki), maszynach lżejszych od powietrza (Dukaj) czy tajemniczych artefaktach (Orbitowski), znalazły się również teksty z pogranicza gatunków. I tak: Sylwia Chutnik pisze o nocy spędzonej w praskim szpitalu, Aleksandra Zielińska umieściła akcję w górniczej osadzie, a Aneta Jadowska przenosi nas do tatarskich Bahonik z początku XX wieku...

A skoro mowa o polskich pisarzach, to letnie miesiące są doskonałą okazją do pożegnania z Katarzyną Bondą. A dokładniej nie z samą pisarką, ale z jej cyklem Cztery Żywioły Saszy Załuskiej, której finałem jest powieść „Czerwony pająk” (wyd. Muza). Akcję otwiera uprowadzenie córki głównej bohaterki. Prywatne śledztwo Saszy wykazuje, że porwanie dziewczynki jest powiązane z zagadkowym samobójstwem byłego oficera wywiadu - to w jego posiadaniu znajdowało się archiwum kompromitujące najważniejszych polskich polityków. I tak rusza karuzela nazwisk, postaci, służb, kryptonimów i teorii spiskowych. Łatwo stracić orientację (czasami można odnieść wrażenie, że traci ją sama autorka), ale i trudno się oderwać od lektury.