Problem dostępności wody w Polsce. 15 najważniejszych rekomendacji ekspertyzy "Woda w rolnictwie" zamieszczamy pod kolejnymi zdjęciami --->


Wisła w bydgoskim Fordonie

1. Nadrzędnym celem wszelkiego rodzaju prac na ciekach naturalnych lub sztucznych, planowanych i prowadzonych przez instytucje publiczne zarządzające wodami w Polsce, powinna być jak największa poprawa retencji wody na obszarach zlewni. Spowalnianie odpływu wody ma kluczowe znaczenie dla obniżenia ryzyka wystąpienia zarówno suszy jak i powodzi na terenach rolniczych.

2. Pierwszeństwo w wyborze i finansowaniu instrumentów zarządzania zasobami wodnymi w Polsce powinno zostać przyznane: renaturalizacji cieków, ochronie terenów podmokłych i torfowisk oraz wprowadzaniu właściwie zaprojektowanych elementów zielonej infrastruktury regulującej bilans cieplny i wodny obszarów zagospodarowanych gruntów, w szczególności użytków rolnych.

3. Najtańszym sposobem ograniczenia stresu wodnego na gruntach rolnych jest wprowadzenie dobrych praktyk uprawy – zwiększających zawartość materii organicznej w glebie oraz poprawiających jej strukturę. Należy upowszechniać wśród rolników oraz wspierać – finansowo i doradczo – technologie i systemy sprzyjające ochronie ilości i jakości wód, w szczególności ekstensywne i regeneratywne rolnictwo, uprawę konserwującą i konturową, praktyki agroekologiczne i agroleśnictwo, racjonalne gospodarowanie nawozami, intensywny rotacyjny wypas kwaterowy, paludikulturę, systemy produkcji ekologicznej (w tym ekologiczną akwakulturę) i biodynamicznej oraz rolnictwo zgodne z zasadami gospodarowania w obiegu zamkniętym.

4. Odpowiednie działania edukacyjne, doradcze oraz wykorzystanie środków finansowych, krajowych i unijnych, powinno być skierowane na uczynienie z rolników strażników wód, solidarnie zarządzających wodą na cele rolnicze na obszarze całej zlewni.

5. Powinno zostać zagwarantowane właściwe finansowe wynagradzanie rolników przyczyniających się swoimi działaniami do ochrony zasobów wodnych oraz świadczenia usług ekosystemowych związanych z wodą. W programach rolno-środowiskowych powinny zostać przewidziane rekompensaty dla rolników umożliwiające zalanie ekstensywnie użytkowanych łąk, nieposiadających szczególnych walorów przyrodniczych.

6. Przekazywanie wiedzy rolnikom na temat ochrony gleby i podnoszenia jej zdolności retencyjnych powinno być priorytetem w działaniach edukacyjnych i doradczych. Dbałość o żyzność gleb i zapobieganie ich wyjałowieniu powinny stać się nadrzędnymi celami, gdyż jest to podstawa ochrony wody w rolnictwie.