Stanisław Kalinowski
W sierpniu 1980 r. uczestnik strajku rotacyjnego w Wagonowni PKP, członek komitetu strajkowego.
Od września 1980 r. w „Solidarności” zastępca przewodniczącego komisji zakładowej w Wagonowni.
13 grudnia 1981 r. internowany w Ośrodku Odosobnienia w Iławie. 18 marca 1982 r. zwolniony. W latach 1982-1984 członek tajnego Tymczasowego Kolejowego Komitetu Koordynacyjnego Okręgu Północnego „S”, od 1982 kolporter prasy podziemnej.
W latach 1982-1987 wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany.
W latach 2002-2006 szef „Solidarności” w Podregionie Malbork.
Krzysztof Derkowski
W sierpniu 1980 r. współorganizator strajku w PGKiM, przewodniczący komitetu strajkowego. Od września 1980 r. w „S”, współorganizator, przewodniczący komitetu założycielskiego, wiceprzewodniczący komisji zakładowej.
Po ogłoszeniu stanu wojennego współorganizator i działacz Komitetu Protestacyjnego „S”.
11 kwietnia 1982 r. aresztowany, osadzony w ZK w Elblągu, następnie w AŚ w Gdańsku. 19 października 1982 r. kazany przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni na 4 lata więzienia. Po uchyleniu wyroku i skierowaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia skazany 29 marca 1983 r. przez SMW na 1,5 roku więzienia. 13 kwietnia 1983 r. zwolniony.
W latach 1984-1985 współpracownik podziemnej struktury „S” w Elblągu, kolporter na terenie Malborka i Kwidzyna pism podziemnych.
Regina Tuszakowska
Od września 1980 r. wiceprzewodnicząca komisji zakładowej „Solidarności” w Spółdzielni Pracy Transportowo-Przeładunkowej Nogat.
Po 13 grudnia 1981 r. współzałożycielka Komitetu Protestacyjnego „S”. 9 kwietnia 1982 r. aresztowana, przetrzymywana w AŚ w Elblągu, ZK w Ostródzie i AŚ w Gdańsku.
19 października 1982 r. skazana przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni na 3,5 roku więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych. 3 lutego 1983 r. w wyniku rewizji Sąd Najwyższy Izba Wojskowa w Warszawie zmniejszył karę do 2 lat więzienia. W sierpniu 1983 r. zwolniona na mocy aktu łaski.
Od lipca 1986 r. na emigracji w Kanadzie.
Andrzej Laskowski
W sierpniu 1980 r. współorganizator strajku w Państwowym O środku Maszynowym. Od września 1980 r. przewodniczący komisji zakładowej „Solidarność”.
Po ogłoszeniu stanu wojennego wraz z Reginą Tuszakowską, Kazimierzem Derkowskim, Jerzym Ziętą powołał Komitet Protestacyjny „S”. 13 stycznia 1982 r. internowany w Ośrodku Odosobnienia w Iławie.
8 kwietnia 1982 r. aresztowany, osadzony w AŚ w Elblągu, później w Gdańsku. 19 X 1982 wraz z Reginą Tuszakowską, Kazimierzem Derkowskim, Jerzym Ziętą i Krzysztofem Łaszukiem skazany przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni na karę 2 lat i 6 miesięcy więzienia. Sąd Najwyższy w Warszawie Izba Wojskowa 3 lutego 1983 r. złagodziła ten wyrok do 1 roku i 6 miesięcy w zawieszeniu na 3 lata.
Od maja 1983 r. do czerwca 1986 r. wraz z Jerzym Ziętą zaangażowany w pomoc dla represjonowanych. M.in. rozwoził paczki, za co wielokrotnie wzywany przez MO, ale nie zgłaszał się.
Od czerwca 1986 r. na emigracji w Kanadzie, obecnie mieszka w Edmonton.
