Dumne początki
Pierwszy konkurs o mistrzostwo Polski w skokach narciarskich odbył się w 1920 roku. Gwiazdą polskich skoków narciarskich był Stanisław Marusarz, który w 1938 roku został wicemistrzem świata podczas zawodów w Lahti. W trakcie swojej trzydziestoletniej kariery sportowej Marusarz oddał ok. 10 tys. skoków. Czterokrotnie reprezentował Polskę na zimowych igrzyskach olimpijskich i został rekordzistą na skoczni w Planicy.
Czarny koń
W 1972 roku Wojciech Fortuna zdobył złoty medal olimpijski w Sapporo. Skoczek znalazł się w składzie kadry na dzień przed wylotem! W konkursie na średniej skoczni zajął 6 miejsce, natomiast podczas pierwszej serii na dużej skoczni skoczył aż 111 metrów!
Skok wywołał wielkie kontrowersje, które doprowadziły do przerwania konkursu – sędziowie niemieccy i czechosłowaccy próbowali przekonać resztę arbitrów, że tak znakomity skok musi być przypadkiem, więc seria musi być powtórzona. Zawody jednak wznowiono. W drugiej serii wystarczyło już skoczyć 87,5 metra, aby zająć pierwsze miejsce. Fortuna zapisał się w historii jako pierwszy Polak, który zdobył złoto na zimowych igrzyskach.
Mistrz nad mistrze
W 2001 roku Adam Małysz wygrywa Turniej Czterech Skoczni. W tym samym roku odbiera pierwszą Kryształową Kulę. Wyczyn ten powtórzy jeszcze w sezonach 2001/2002, 2002/2003 i 2006/2007. Turniej Nordycki wygrywał w 2001, 2003, 2007, natomiast Letnie Grand Prix w 2001, 2004 i 2006.
