Barszcz Sosnowskiego

Gatunek rośliny zielnej z rodziny selerowatych. Pochodzi z rejonu Kaukazu, skąd został przeniesiony do środkowej i wschodniej części Europy, gdzie stał się rośliną inwazyjną i rozprzestrzenił na rozległych obszarach. Zawarte w wodnistym soku oraz w wydzielinie włosków gruczołowych furanokumaryny stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzi. Związki te w kontakcie ze skórą i w obecności światła słonecznego, w szczególności ultrafioletowego, powodują oparzenia (fotodermatozę) II i III stopnia. W ciągu 24 godzin nasilają się objawy w postaci zaczerwienienia skóry (erythema) i pęcherzy z surowiczym płynem (oedema). Stan zapalny utrzymuje się przez około 3 dni. Po tygodniu miejsca podrażnione ciemnieją (następuje hiperpigmentacja) i stan taki może utrzymywać się przez kilka miesięcy. Miejsca podrażnione na skórze zachowują wrażliwość na światło ultrafioletowe nawet przez kilka lat[5]. Odkryto także działanie kancerogenne i teratogenne niektórych furanokumaryn wytwarzanych przez ten gatunek[5][14].

Objawy zatrucia: podrażnienia dróg oddechowych, nudności, wymioty, bóle głowy, zapalenie spojówek.

Blekot pospolity

Roślina należąca do rodziny selerowatych. Zwyczajowe nazwy: szaleń, psia pietruszka. Ziele i kłącze zawierają toksyczne związki chemiczne, – koniinę i cynapinę, a także flawonoidy (kemferol, rutyna), kwas mrówkowy, kwas masłowy. Bardziej toksyczna z nich koniina powoduje silne podrażnienie błon śluzowych przewodu pokarmowego, w większych dawkach powoduje paraliż współczulnego układu nerwowego.

Objawy zatrucia: brak apetytu, drgawki, rozszerzenie źrenic, zaburzenia równowagi, paraliż, śmierć.

Szczwół plamisty

Gatunek trującej rośliny z rodziny selerowatych. Nazwy potoczne: pietrasznik plamisty, psia pietruszka, świńska wesz, weszka, szaleń plamisty i inne. Razem z rośliną o nazwie szalej jadowity stanowią najbardziej trujące rośliny z rodziny selerowatych. Korzenie są najbardziej trujące wczesną wiosną, później bardziej toksyczny jest pęd nadziemny. Działanie toksyczne polega na początkowym pobudzeniu, a potem porażeniu wegetatywnych zwojów nerwowych obwodowych, poza tym poraża zakończenia nerwów ruchowych. Bywa mylona z korzeniem chrzanu, pietruszką lub pasternakiem.

Objawy zatrucia: osłabienie, utrata wrażliwości na bodźce, skurcze, drżenie mięśni, obniżenie temperatury. W końcowym etapie następuje porażenie i śmierć z objawami uduszenia.