4. Martins Ekwueme
Nigeryjczyk zwiedził kilka klubów w Polsce. Wisła nie była jego pierwszym w naszym kraju, a Legia nie była ostatnim. W zespole „Białej Gwiazdy” w latach 2003–2005 rozegrał 19 meczów, w których nie strzelił ani jednej bramki. Ma jednak w dorobku dwa tytuły mistrza Polski. W Legii „Tolek” grał w latach 2007–2009. Uzbierał 35 meczów, w których strzelił jedną bramkę. Do CV, dzięki występom przy ul. Łazienkowskiej, mógł sobie dopisać Puchar Polski.
5. Paweł Kaczorowski
Piłkarz, który nie wspomina miło ani pobytu w Legii, ani w Wiśle. W Warszawie nigdy nie został zaakceptowany przez kibiców, bo ci pamiętali, że jeszcze w barwach Lecha Poznań śpiewał o Legii obraźliwe piosenki. W końcu Kaczorowski nie wytrzymał presji i poprosił o rozwiązanie kontraktu. W Legii zagrał ogółem 14 razy, strzelił jedną bramkę. Jeszcze skromniej wygląda jego przygoda z Wisłą, do której trafił tak naprawdę… nie wiadomo, po co. Efekt? Jeden mecz w Pucharze Ligi w 2006 roku i odejście do Śląska Wrocław.
6. Piotr Giza
Niektórych może dziwić nazwisko Gizy na tej liście, ale grał on w drużynach młodzieżowych Wisły w latach 1996–1997. Na szerokie wody „Gizmo” wypłynął jednak tak naprawdę dopiero w Cracovii, skąd w 2007 roku przeniósł się do Legii. W Warszawie w latach 2007–2010 rozegrał blisko setkę spotkań (dokładnie 95). Strzelił dziesięć bramek i zdobył Puchar Polski. Nie czuł się jednak do końca dobrze w stolicy i w październiku 2010 roku za porozumieniem stron rozwiązał umowę z Legią.
7. Rafał Wolski
Jeden z tych zawodników, który jest miło wspominany zarówno przy ul. Łazienkowskiej w Warszawie, jak i przy ul. Reymonta w Krakowie. To w Legii Wolski wchodził w dorosły futbol, to w Legii w latach 2010–2013 rozegrał 38 meczów, w których strzelił osiem bramek. Zdobył też dwa Puchary Polski. Później były nie do końca udane wojaże po Europie i powrót do Polski, tym razem do Wisły. Powrót udany, bo Wolski wiosną 2016 roku był bardzo mocnym punktem „Białej Gwiazdy”. Zagrał w czternastu meczach, strzelił cztery bramki i tylko z powodu problemów finansowych Wisły nie został w Krakowie na dłużej.
