O - "O śpiochu tłuściochu i o psie Sabie" - moje największe sformalizowane dokonanie poetyckie. Otrzymałem za nie dyplom z wyróżnieniem za utwór dla dzieci w ogólnopolskiej akcji poetyckiej. Jednocześnie jest to znakomita autocharakterystyka, albowiem "słońce już wstało, ćwierkają ptaszki, bocian zaczyna z żabą igraszki/Każdy się budzi o rannej porze, tylko śpioch tłuścioch powstać nie może". To wypisz wymaluj ja rano.

P - Porozumienie Centrum - najpełniej istotę tej partii oddał Adam Michnik, zwracając się w 1990 r. do Jarosława Kaczyńskiego: "Stworzyłeś partię z niczego i przeciwko wszystkim". Rzeczywiście, z czasem wszyscy zwrócili się przeciwko PC. Niezrealizowane, nie z winy swego twórcy, polityczne przedsięwzięcie, mające być partyjnym wehikułem IV RP, która wtedy istniała jako idea, choć jeszcze nie jako hasło. Obserwacja procesu rozbijania tej partii przez siły zewnętrzne (z UOP włącznie) była jedną z istotniejszych lekcji politycznych w moim życiu. Obecnie PC powraca poprzez określenie Zakon PC, oznaczające tych najtwardszych, którzy byli przy Kaczyńskim w najtrudniejszym momencie. Ten zwrot nie do końca odpowiada prawdzie. Z tej grupy osób dwie (Przemysław Gosiewski i Krzysztof Putra) zginęły w Smoleńsku. Przy Kaczyńskim zostały trzy osoby (Adam Lipiński, Marek Suski i Jan Szyszko), jedna (Ludwik Dorn) została z partii wyrzucona przez prezesa. Na poziomie województw i powiatów los ten podzieliło kilka innych osób wyrzuconych przez PiS-owskich nuworyszy. Natomiast uznawany za czołowego członka Zakonu Wojciech Jasiński nie był w PC. Byli w nim Marek Kuchciński i Krzysztof Jurgiel, ale gdy przyszedł czas próby, zmiękły w nich serca oraz odwaga i wylądowali w zapomnianej Partii Chrześcijańskich Demokratów. To pokazuje, że Zakon PC to najbardziej określenie dziennikarzy, którym nie chce się mierzyć ze skomplikowaniem ludzkich losów.

R - Rada Ministrów - konstytucyjnie najwyższy organ władzy w kraju, w rzeczywistości gawędząca struktura przy prezesie Rady Ministrów. Jedna z podstawowych przyczyn słabości państwa. Rząd jako władza trwa i się toczy, a nie rządzi. Czasami rządzi premier, jak mu się zachce. Z czasów, gdy byłem ministrem, nie przypominam sobie żadnej strategicznej dyskusji na Radzie Ministrów. Podobno obecnie raz na jakiś czas takie dyskusje się zdarzają.

S - Samoobrona - inspirowana przez postkomunistów partia chłopskiego protestu, ale jednocześnie dowód na upór i determinację wybitnej politycznie jednostki, czyli Andrzeja Leppera, w dążeniu do władzy i znaczenia. A także dowód na to, że najtrudniejszym egzaminem dla takiej partii jest udział we władzy. Ten egzamin Samoobrona oblała. Jeśli ta partia rozsypała się w nicość, to dlatego, że pewną część jej przesłania antyestablishmentowego skonsumował PiS, a inną Ruch Palikota. Ostateczna klęska Samoobrony jest związana z procesem profesjonalizacji polityki.