KIM BYLI KONTROWERSYJNI PATRONI WARSZAWSKICH ULIC? OTO ICH ŻYCIORYSY --->

Juliusz Brun (1886-1942)

Działacz komunistyczny i sowiecki szpieg. Urodzony w Warszawie. Już jako nastolatek działał w ruchu socjalistycznym. W latach 1904-1905 Był więziony przez władze carskie. Po wyjściu na wolność zaangażował się w działalność w SDKPiL (Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy) i wyjechał zagranicę. Mieszkał w Paryżu, Londynie i wreszcie w Bułgarii (1913-1919).

W 1919 r. wrócił do kraju. Uczestniczył w tworzeniu struktur KPP. W 1925 r. został skazany za działalność komunistyczną na osiem lat więzienia. W 1926 r. został zwolniony w ramach wymiany więźniów z ZSRR. Został korespondentem agencji TASS w Paryżu i Wiedniu. Redagował pisma wydawane przez KPP.

Latem 1936 r. został wysłany do Belgii, by zorganizować ośrodek wywiadowczy KPP. W maju 1940 r. został internowany w Belgii, skąd trafił do obozu we Francji. Uciekł z zza drutów i przez sowiecką ambasadę w Vichy trafił do Moskwy. Zmarł w Saratowie w 1942 r.

Gustaw Reicher (1900-1938)

Działacz komunistyczny, sowiecki kolaborant. Urodził się w Łodzi. W latach 1917-1918 działał w SDKPiL. Potem na krótko wyjechał do Rosji i wrócił już jako emisariusz KPRP (Komunistyczna Partia Robotnicza Polski). W 1919 r. uwieziono go za działalność komunistyczną. Uwolniono go w ramach wymiany więźniów. Znów trafił do Moskwy. W czasie wojny polsko-bolszewickiej organizował komitety rewolucyjne na zapleczu frontu. Potem sowieci przerzucali go na walki różne odcinki „frontu” - działał w Polsce, w Niemczech (KPD), w Czechach. Wreszcie w 1937 r. trafił do Hiszpanii. Był przedstawicielem KPP przy Komunistycznej Partii Hiszpanii. Jednak szybko wezwano go do Moskwy i rozstrzelano w ramach wielkiej czystki, jak wielu starych działaczy KPP.

Teodor Duracz (1883-1943)

Adwokat i działacz komunistyczny. Urodził się pod Charkowem. Ukończył wydział prawny tamtejszego uniwersytetu. Od 1905 r. należał do PPS. Krótko był więziony przez władze carskie. Potem do rewolucji październikowej pracował w zawodzie. W 1917 r. zaangażował się w ruch komunistyczny. Był emisariuszem bolszewików na Ukrainie. W sierpniu 1918 r. trafił do Polski. Wstąpił do KPP i zorganizował przy niej wydział prawny. Bronił w sądzie działaczy partii, m.in., Marcelego Nowotkę i Małgorzatę Fornalską. Jego warszawska kancelaria była przykrywką – to z niej koordynowano działalność kluczowych sowieckich agentów w II RP, w tym tych osadzonych w MSW i policji politycznej. W czasie II wojny był wysokim działaczem Polskiej Partii Robotniczej, prowadził śledztwo ws. zabójstwa Nowotki. W 1943 r. został aresztowany przez gestapo. Zginął na Pawiaku, zamęczony w czasie przesłuchania.