W Danii tradycyjnie nie jadło się grzybów w przeciwieństwie do Norwegii, Finlandii i Szwecji, którzy zawsze zbierali i jedli leśne grzyby. Poza tym w Szwecji oraz w Norwegii istnieje prawo do nieograniczonego korzystania z natury. Tymczasem w Danii grzyby zbierają tylko hobbyści oraz przybysze z krajów w których istnieje tradycja zbierania grzybów, więc także Polacy. Duńczycy jedzą jedynie kupione w sklepie pieczarki czy boczniaki oraz używane w kuchni azjatyckiej grzyby moon. Od niedawna organizowane są wycieczki do lasu na grzybobranie z instruktorem. Zbiera się na takiej wycieczce absolutnie wszystko a potem instruktor pomaga zidentyfikować i zaklasyfikować zbiory. Najczęściej potem nikt ich nie je, bo się boi.
W Austrii każdy land samodzielnie wyznacza granice prawne dotyczące zbierania grzybów. Najczęściej dopuszczalne jest grzybobranie w godzinach od 7 do 19 od czerwca do października. Możliwe jest zebranie maksymalnie 2 kg grzybów na osobę. Ponadto prawo zakazuje organizowania zbiorowych grzybobrań.
Grzyby rosnące w USA czasem wyglądają inaczej niż te, które znamy z Polski, okazuje się też, że w USA jada się nieznane w Europie gatunki. Dziwi to zwłaszcza przybyszów z Europy Centralnej. W Stanach Zjednoczonych na chronionych terenach obowiązują restrykcyjne przepisy. Z lasu nie można wynieść nawet przysłowiowego liścia. Kary za zakłócanie spokoju dzikiej przyrody są surowe i np. w rejonie Chicago opiewają na od 75 do 500 dol. za pojedyncze wykroczenie.
Podobnie jak w Polsce, w Czechach, na Słowacji czy w Rosji, ma w zasadzie ograniczeń. Wiąże się to z tradycją zbierania grzybów w tych krajach kultywowaną od pokoleń. Dostęp do grzybów ogranicza (np. w Rosji) ich odległość od miejsca zamieszkania.
