W 2010 roku Kazimierz Kutz otrzymał tytuł honorowego obywatela Katowic i symboliczny klucz do jego bram. Laudację wygłosił wówczas przyjaciel reżysera, Tadeusz Kijonka, poeta i publicysta. Wyliczał jego dokonania i wspomniał o ciętym języku Kutza, przez co staje się on „ostrym cenzorem” tego, co dzieje się na Śląsku. A wręcz to harcownik niepospolity, który wybiega przed szereg, by doprowadzić do wymiany ciosów. Kijonka dodał, że reżyser to prawdziwa „sól i pieprz ziemi czarnej”, bo „jak przysoli i przypieprzy, to wszyscy o tym wiedzą”.
Kutz, zwracając się do radnych, skomentował: – Sami widzicie, ile się trzeba natyrać, żeby być docenionym we własnym mieście.

Kazimierz Kutz pozostawał także społecznikiem, szczególnie oddanym sprawom kultury. Był założycielem i pierwszym kierownikiem Zespołu Filmowego Silesia z siedzibą w Katowicach,artystycznym (lata 1972-1978). W tym studiu powstały w czasach Kutza takie filmy, jak: „Sanatorium pod Klepsydrą” w reżyserii Wojciecha Jerzego Hasa, „Opis obyczajów” Józefa Gębskiego i Antoniego Halora, „Przepraszam czy tu biją” Marka Piwowskiego, „Trędowata” Jerzego Hoffmana, serial „Daleko od szosy” w reżyserii Zbigniewa Chmielewskiego.
Przewodniczył utworzonemu w 1980 roku Komitetowi Porozumiewawczemu Stowarzyszeń Twórczych i Naukowych w Katowicach, za co m.in. w grudniu 1981 roku został internowany.
Przewodniczył Społecznemu Komitetowi Budowy Muzeum Śląskiego w Katowicach. Patronował Kongresowi Kultury Górnego Śląska, który się odbył w 1998 roku w Katowicach. Patronował pierwszym konkursom Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” w Katowicach.

https://dziennikzachodni.pl/pogrzeb-kazimierza-kutza-odbedzie-sie-28-grudnia-w-katowicach-uroczystosci-beda-mialy-charakter-swiecki/ar/13754196