Łódź XXI wieku: mieszkańcy prawie 9 tys. miejskich lokali mają jedno wspólne marzenie. Każdy chciałby mieć w mieszkaniu główną zdobycz cywilizacyjną, czyli... zwykłą toaletę. Pani Danuta bez ubikacji żyje już kilka lat. Twierdzi, że można się przyzwyczaić...

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE

Ulica Grabowa znajduje się blisko ul. Piotrkowskiej. Pobliską ul. Milionową przechodzą turyści, którzy chcą odwiedzić Centralne Muzeum Włókiennictwa, zwiedzić Skansen Łódzkiej Architektury Drewnianej. Tuż obok na ul. Grabową raczej nie zaglądają. I dobrze, stoją tu kamienice pamiętające czasy przedwojenne, a nawet te z początku XX wieku. W jednej z nich mieszka pani Danuta. Na podwórku stoi rząd rozpadających się komórek, rozrzucone śmieci, kawałki starych wersalek... Na klatce schodowej straszą obdarte, zamalowane jakimiś napisami ściany i nierówne schody.

- I tak jest już lepiej - mówi pan Adam, sąsiad z kamienicy przy ul. Grabowej. - Niedawno w oknach na klatce schodowej wisiały jakieś szmaty. Znalazł się właściciel tej kamienicy. Zaczął robić remont, wstawiono okna na klatkach, ale coś słabo idzie. Tyle, że chce się pozbyć lokatorów. Podwyższył bardzo czynsz. Za metr kwadratowy każe płacić 12,5 złotego.

Pani Danuta nie płaci dużo, bo niewiele ponad 200 złotych miesięcznie, ale jej mieszkanie, a w zasadzie pokój, ma tylko 16 metrów kwadratowych powierzchni.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE

- Mam tylko wodę - mówi pani Danuta. - Ubikacji nie mam. Przeniosłam się niedawno do tego mieszkania z innego, też w tej kamienicy. Chciałam tu zrobić sobie ubikację, ale nie zrobię, bo dostałam wypowiedzenie najmu.

Pani Danuta bez toalety żyje już kilka lat. Twierdzi, że można się przyzwyczaić. Tylko, że jej problem jest większy niż innych mieszkańców żyjących w takich warunkach. W kamienicy nie ma wspólnej toalety ani na korytarzu, ani na podwórku.

- Muszę sobie radzić - pani Danuta lekko się uśmiecha. - Korzystam z toalety sąsiadki... Na szczęście mam wodę w mieszkaniu. Jakoś sobie radzę. Myję się w misce.

Pan Adam, jej sąsiad, nie wyobraża sobie takiego życia, ale być może już niedługo sam będzie musiał zmierzyć się z takim problemem. Przestał płacić za czynsz i ma wyrok eksmisyjny. Przydzielono mu lokal zastępczy w kamienicy przy ul. Łagiewnickiej 33. Tam ubikacja jest w podwórku.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE

- Żona jest po czterech zawałach, bierze leki moczopędne - żali się pan Adam. - Nie wiem, jak to będzie. Przestaliśmy płacić czynsz, gdy podniesiono go nam na 700 czy 800 złotych. Już dokładnie nie pamiętam. Mamy 900 złotych na utrzymanie trzyosobowej rodziny. Żona jest chora, ja mam drugą grupę inwalidzką. Córka zaczęła studia. Nie wiem, jak to będzie.

Po drugiej stronie ul. Grabowej stoi kamienica, gdzie toaleta znajduje się na podwórku. Pani Maria, mieszkająca w oficynie, chwali się, że nie ma problemów z ubikacją.

- Wprowadziłam się tu 50 lat temu - wspomina. - Wtedy u mało kogo była toaleta w domu. Nie było też wody. Brało się ją z kranu na korytarzu. Przez te lata wiele się zmieniło. Woda jest w domach. Ja mam zdolnego brata, więc zrobił mi toaletę. Ale tam w podwórku mieszka sześcioosobowa rodzina, z małymi dziećmi. I biegają do „kibelka” na podwórko. Pewnie w nocy korzystają z wiaderka, jak to przed laty bywało...

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE