5. „Rabacja” w reżyserii Jakuba Roszkowskiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego
Przygotowane na festiwal Genius Loci przedstawienie to historia o buncie chłopstwa przeciwko szlachcie galicyjskiej. Wchodząc do Domu Machin, czyli jednej ze scen „Słowaka”, wcielamy się w różne grupy społeczne, których ścieżki się krzyżują w kraju. Ciekawe, nieszablonowe przedsięwzięcie teatralne.
6. „Dzieci z dworca ZOO” w reżyserii Sebastiana Oberca w Teatrze Barakah
Książka kiedyś biła rekordy popularności wśród młodzieży. Teraz ten tekst, jako spektakl, stanowi wnikliwe studium popadania w narkomanię. Od ciekawości, przygody i błogostanu, po kradzieże, seks z klientami w obskurnych dworcowych toaletach, wreszcie śmierć z przedawkowania. Mocne i wstrząsające doświadczenie teatralne, wsparte rozmaitymi środkami - od świateł począwszy, na muzyce skończywszy. To jedno z najciekawszych przedstawień w historii sceny Barakah.
7. „Piekło kobiet” w reżyserii Pawła Szarka w Teatrze Nowym Proxima
To sięgnięcie do głośnych felietonów autorstwa Tadeusza Boya-Żeleńskiego, dotyczących sytuacji kobiet.
Ostry publicystyczny głos brzmi dziś wyjątkowo aktualnie, gdy na ulice wychodzą kobiety z czarnymi parasolkami, upominając się o swoje prawa. Ale uzupełnieniem tekstów wybitnego dziennikarza i prozaika są komentarze wyjęte z forów internetowych, usiłujące udowodnić, że tak wiele się nie zmieniło.
Ten spektakl to drapieżny i mocny głos w obronie kobiet.
8. „Landszaft. Lekcja anatomii” w reżyserii Katarzyny Kalwat (festiwal Genius Loci)
Już miejsce jest niezwykłe: Zakład Patomorfologii Klinicznej i Doświadczalnej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. To tam właśnie - w ramach festiwalu Genius Loci, teatralnie przyglądającego się Krakowowi - Katarzyna Kalwat dokonuje sekcji zwłok miasta.
Umiejętnie diagnozuje krakowskiego ducha - rozmaicie rozumianego - z pomocą jednostek chorobowych. Gruźlica jako romantyczne pożegnanie ze światem? Syfilis jako sprzeciw wobec mieszczańskiej hipokryzji? Intrygujące...
