Porozumienie z Bretton Woods
Ostatnia próba stworzenia wspólnego systemu walutowego opartego na parytecie złota – jednak utrzymywanym wyłącznie przez USA. Pozostałe 44 państwa porozumienia miały utrzymywać stały kurs swych walut względem dolara. System upadł w roku 1971 r.

Utworzenie euro
Państwa Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej zdecydowały się na nową, wspólną walutę w 1992 r., powołując do życia traktatem z Maastricht Unię Europejską. 1 stycznia 2002 r. wprowadzono euro do obiegu w 12 krajach Unii. Już w lipcu tego samego roku z obiegu zostały wycofane między innymi niemiecka marka, frank francuski, austriacki szyling czy hiszpańskie peso. Dziś euro używane jest już w 19 krajach UE.

GROSZ PRASKI
Bili je kolejni królowie Czech, poczynając od Wacława II (między innymi także Władysław Jagiellończyk). Na ich rewersie zawsze znajdował się królewski czeski lew i napis GROSSI PRAGENSES. Choć swą karierę moneta zawdzięczała wysokim standardom jakości, jej waga za sprawą świadomych zabiegów emitentów stale spadała. Z początkowych 3,5 g czystego srebra po stu latach „zrobiły się” 2 g. Po kolejnym stuleciu grosz praski ważył już tylko ok. 1 g. Rzecz jasna powodowało to stałą inflację.

GROSZ KRAKOWSKI
Jego emisja była dość krótkim epizodem. Ale stworzenie polskiej ekwiwalentnej „kopii” grosza praskiego było dość naturalnym efektem procesu, który obserwowano w XIV w. w całej Europie Środkowej. Grosz praski stał się walutą międzynarodową – także w Polsce ceny określano przede wszystkim w czeskich monetach.
Oto kilka przykładowych cen w Polsce z końca XIV w.: zbroja płytowa – 400–600 groszy praskich; koń – 200 groszy (pociągowy) – 400 groszy (rumak); miecz bez zdobień i inkrustacji – 60–80 groszy; beczułka piwa – 10–15 groszy; łan ziemi – około 200–300 groszy.