Patrick Pesnot, "Rosyjscy szpiedzy. Od Stalina do Putina"
Plątanina niezrozumiałych dla przeciętnego człowieka machinacji politycznych, fałsz podniesiony do rangi cnoty, a w tle imperialny duch, który usprawiedliwia wszystkie, nawet najbardziej odrażające działania. Pesnot stawia nawet tezę, że o ile Rosja przestała być krajem komunistycznej ideologii, to rosyjskie służby dotąd nie przyjęły tego faktu do wiadomości. Wszak na czele państwa stoi dawny oficer KGB.
Wędrujemy więc po kulisach rosyjskiej historii: zabójstwie Trockiego, śmierci Stalina, powstań na Węgrzech i w Czechosłowacji, pierestrojki Gorbaczowa, wreszcie rządów Jelcyna. Wszędzie byli obecni agenci i to oni dyktowali bieg wydarzeń. I dalej dyktują - dowodzi Pesnot. Nawet tajemnicze zamachy na Putina, o których krążą opinie, że są wyreżyserowane.
Jurij Felsztyński, Władimir Pribyłowski, "Korporacja zabójców. Rosja, KGB i prezydent Putin"
Wbrew szumnemu tytułowi to dość solidnie opracowana biografia polityczna obecnego prezydenta Rosji, głównego nadzorcy rozległego szpiegowskiego imperium.
"7 października 2007 roku - piszą autorzy - zakończyliśmy pisanie biografii Putina oraz wielu ludzi z jego otoczenia, przede wszystkim funkcjonariuszy KGB-FSB, którzy w żadnym razie nie mieli zamiaru zrezygnować ze sprawowania władzy. Trzeba przyznać, że nasza książka i zawarte w niej informacje zrobiły na Putinie wręcz piorunujące wrażenie. Donieśli nam o tym życzliwi z jego najbliższego środowiska".
John O. Koehler, "Chodzi o papieża. Szpiedzy w Watykanie"
Trochę humorystycznie brzmi dzisiaj fragment książki Koehlera, piszącego, że w szczytowym okresie antypapieskiej furii w Moskwie na korytarza Watykanu można było spotkać więcej szpiegów radzieckich niż pracujących tam księży. To oczywiście przesada, ale dobrze oddająca priorytety działań radzieckich służb.
Otóż 19 października, zaledwie trzy dni po tym, jak Karol Wojtyła zasiadł na Tronie Piotrowym, CIA opublikowała analizę konsekwencji tego faktu dla Związku Radzieckiego. Wynikało z niej, że dla Moskwy zneutralizowanie papieża jest sprawą nad wyraz palącą. Do Watykanu ruszyły zatem zastępy wyszkolonych szpiegów, uruchomiono służby satelickich państw socjalistycznych, rozpoczęto kampanię propagandową.
Owocem był zamach, który na Jana Pawła II przeprowadzono na placu św. Piotra w maju 1981 roku. Ujęto głównego zamachowca, ale do dziś nie wykryto tych, którzy akcję zaplanowali i opłacili. Niektóre ślady prowadzą wprost do radzieckich służb, ale można wątpić, aby jakiekolwiek dokumenty na ten temat ujrzały kiedyś światło dzienne.
Robert Whymant, "Szpieg Stalina. Richard Sorge i siatka szpiegowska w Tokio"
W 1941 roku Richard Sorge, Niemiec, dziennikarz, szef siatki sowieckich agentów w Tokio, zawiadomił swoich mocodawców na Kremlu, że wojna Japonii z ZSRR nie wybuchnie. Dzięki temu Stalin przerzucił siły z Dalekiego Wschodu pod Moskwę i obronił się przez Niemcami.
Ale sławny szpieg nie zyskał na tym triumfie zbyt wiele - pozostawiony przez sowieckie służby wpadł ręce Japończyków i został skazany na śmierć. Co dowodzi, że w szpiegowskim fachu takie pojęcia jak lojalność i wierność nie są nadużywane.
