12. Chris Louis (1997-99)
Brytyjczyk najlepszy sezon w Zielonej Górze zaliczył w drugiej lidze (1999 - średnia 2,750), ale rok wcześniej w najwyższej klasie rozgrywek też był najskuteczniejszym zawodnikiem zespołu (2,442) i piątym w klasyfikacji indywidualnej całej ligi.
11. Darcy Ward (2015)
W obliczu kontuzji i walki o awans do ekstraligowej fazy play off, zielonogórski klub postanowił dać szansę Australijczykowi o niebywałym talencie do ścigania się na żużlu. 23-letni zawodnik wracał właśnie na tory po przymusowej karencji (doping). Szybko okazało się, że Darcy Ward to jeden z największych żużlowych wojowników, jaki kiedykolwiek pojawił się w Falubazie. Jego szarże na gorzowskim torze pozostaną na długo w pamięci. Australijczyk zdobył 20 punktów po tym, jak spóźniony, niemal prosto po dotarciu na stadion, ruszył na tor. Jego karierę zakończył tragiczny wypadek na zielonogórskim torze, w ostatnim wyścigu, ostatniego meczu sezonu. Połamany kręgosłup przykuł dwukrotnego mistrza świata juniorów do wózka inwalidzkiego. W swoim ostatnim sezonie Darcy Ward miał w ekstralidze średnią 2,200 pkt./wyścig.
10. Jason Crump (1997-98)
Trzykrotny mistrz świata z Australii trafił do Zielonej Góry jeszcze przed swoimi największymi sukcesami, ale był już jednym z najlepszych zawodników na świecie. ZKŻ po awansie do ekstraligi potrzebował gwiazdy i Jason Crump gwiazdą w zespole był. W sezonie 1997 skuteczniejszego zawodnika w drużynie nie było (średnia 2,231). W kolejnym roku wystartował tylko w trzech meczach, a ZKŻ spadł do drugiej ligi.
9. Billy Hamill (2001-03, 2006-07)
Amerykański mistrz świata z 1996 roku w sezonach 2001-03 oraz 2006 był liderem zielonogórskiej drużyny. W swoim pierwszym sezonie w ZKŻ-cie wywalczył średnią 2,413, co było czwartym osiągnięciem w całej ekstralidze. Rok później był jeszcze skuteczniejszy (średnia 2,694 w siedmiu meczach), ale zielonogórzanie jeździli wtedy w niższej lidze. W 2006 roku bardzo przydał się w walce o awans do elity, ale w kolejnym sezonie wystartował tylko w jednym meczu ZKŻ-u.
