Anna Lewandowska stara się za wszelką cenę utrzymać rodzinne więzy

Mama nauczyła ją, że miejsce kobiety jest przy mężu. Dlatego dzisiaj podporządkowuje się tej zasadzie. Oczywiście stara się przy tym realizować siebie – przede wszystkim jako trenerka osobista i specjalistka od zdrowego żywienia. Mimo to wie, że to nie ona jest w tym związku najważniejsza.

- Priorytetem jest dla mnie małżeństwo, a Robert jest najważniejszą osobą w moim życiu. Kocham to, co teraz robię, moją pracę i tysiące nowych pomysłów. Ale jeśli dla dobra naszego związku i dzieci będę musiała zostać w domu – zostanę – zapewnia w rozmowie z „Rossmanem”.

Ania przyszła na świat w rodzinie filmowców: jej tata był operatorem, a mama – scenografką. Wraz z bratem początkowo wychowywała się właściwie na planie filmowym. Nic dziwnego, że dziewczynka najpierw przejawiała artystyczne zdolności: początkowo interesowała się malowaniem, a potem stwierdziła, że chce być operatorem filmowym, tak jaj tata.

- To było moje wielkie marzenie, przygotowywałam się do tego, ale w pewnym momencie mój ojciec chrzestny, Jacek Bławut, zadał mi pytanie, czy naprawdę tego chcę, bo to trudna i ciężka praca. I rzeczywiście, sytuacja życiowa zmusiła mnie do rezygnacji z tych studiów i wybrałam sport – wspomina w „Grazii”.

Rodzinna sielanka nie trwała długo: kiedy Ania miała osiem lat, rodzice się rozwiedli. Dziewczynka bardzo przeżyła odejście taty i nie rozmawiała z nim przez wiele następnych lat. Tym bardziej, że mocno odczuła zmianę sytuacji życiowej. Mama sama musiała utrzymać siebie i dwójkę dzieci, co sprawiło, że w domu zagościła bieda.

- Z dnia na dzień nie mieliśmy pieniędzy. To była największa szkoła życia. Byłam małym dzieckiem, to miałam normalne życie. Tata, mama, dzieci, pieniądze. Było na podstawowe rzeczy, wydatki, rzeczy do szkoły. A potem nie miałam nawet na podręczniki do szkoły. Tak historia rodziny się potoczyła, że zostaliśmy z mamą i zostaliśmy bez środków do życia – wyznała w programie „W roli głównej”.

Ucieczką przed domowymi problemami okazał się sport. Ania zainteresowała się karate, bo jej siostra cioteczna uprawiała ten sport z wielkimi sukcesami, zostając nawet mistrzynią świata. Dziewczynka trafiła na treningi do Pruszkowa, gdzie zajął się nią trener Jerzy Szcząchor, z którym tak się zaprzyjaźniła, że do dziś nazywa go „drugim tatą”.

- Kiedy byłam w gimnazjum, najgorszą karą za złe zachowanie było dla mnie to, że nie mogłam trenować. Pamiętam, jak mój wujek dowiedział się, że dostałam dwie jedynki z matematyki. Za karę miałam zakaz zdawania na kolejny pas. To była dla mnie taka nauczka, że już później zawsze dobrze się uczyłam, żeby móc spokojnie trenować karate – podkreśla w „Gali”.

Po tym, jak tata opuścił Anię, dziewczyna nabrała nieufności w stosunku do chłopaków. Dlatego kiedy na obozie sportowym na Mazurach poznała sympatycznego Roberta Lewandowskiego, początkowo trzymała go na dystans. Tymczasem jemu piękna blondynka od razu wpadła w oko. Dopiero z czasem Ania stwierdziła, że może z tego być coś więcej.

- Najpierw spotkaliśmy się na obozie przed rozpoczęciem studiów na AWF, we wrześniu. Tam jeszcze nie wydarzyło się nic specjalnego. W październiku, kiedy zaczął się rok akademicki, oboje – jako profesjonaliści – mogliśmy wybrać sobie dowolną grupę, żeby zgrać zajęcia z treningami. Tak się złożyło, że wybraliśmy z Robertem tę samą. No i zaiskrzyło. A potem już wpadliśmy w to uczucie po uszy – mówi w „Rossmanie”.

Mimo, że była zakochana na zabój, nie zaniedbała studiów. Dlatego teraz może się pochwalić dwoma tytułami: specjalistki ds. żywienia i menedżerki sportu. Świetnie szło jej także w karate. Zdobyła prawie trzydzieści medali na Mistrzostwach Polski, sześć – na Mistrzostwach Europy (w tym dwukrotnie, w 2009 i 2013 roku, złote) oraz trzy na Mistrzostwach Świata.

- Był taki czas, gdy trenowałam wiele więcej od Roberta. On miał jeden trening, a ja - gdy przygotowywałam się do Mistrzostw Świata czy Europy - nawet trzy. No i gdy nie mieliśmy jeszcze pieniędzy - z tego mojego poświęcenia kasy też nie było. Były tylko jakieś stypendia, przyznawane zresztą nie po równo, przez co pojawiały się nerwy – opowiada w „Sportowych Faktach”.

Miłość pokonała jednak wszystkie przeszkody: para pobrała się 22 czerwca 2013 roku w kościele Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny parafii św. Anny w Serocku. Wesele odbyło się w ośrodku Złotopolska Dolina w Trębkach Nowych. Nowożeńcy podróż poślubną rozpoczęli od wizyty w Rzymie i uczestnictwa w audiencji generalnej, po której papież Franciszek udzielił im osobistego błogosławieństwa.

- Dla mnie i dla Roberta najważniejsze są prywatność i rodzina - mąż, żona, mama, rodzeństwo, święta, które spędzamy zawsze razem. Obydwoje pochodzimy z rodzin katolickich, u nas czyta się Biblię w święta, chodzimy do kościoła, gotujemy tradycyjne potrawy, może bezglutenowe (śmiech), ale w tym codziennym pędzie staramy się utrzymać rodzinne więzy - deklaruje Ania w „Grazii”.

Gdy Robert zaczął odnosić wielkie sukcesy na boisku, jego żona odpuściła karierę. Zaczęła jednak rozwijać inne swoje talenty: najpierw otworzyła w internecie blog poświęcony zdrowemu trybowi życia, a potem zebrała swe doświadczenia z żywieniem i aktywnością fizyczną w książce. Kiedy okazało się, że na jej porady jest wielkie zapotrzebowanie, zaczęła organizować regularne obozy treningowe.

- Wiem, że ludzie lubią moje ćwiczenia, a to daje mi wielką radochę. Mam siedemset tysięcy ściągnięć mojej aplikacji. Tysiące użytkowników korzysta z mojej diety, zestawów treningowych. Do tego prowadzę obozy treningowe. Sto miejsc na najbliższy rozeszło się w cztery minuty. Gdybym tylko miała więcej czasu, prowadziłabym ich więcej – mówi w „Sportowych Faktach”.

Kiedy za sprawą angażu Roberta w drużynie Bayern Monachium para przeniosła się do Niemiec, Ania poważnie zachorowała. To sprawiło, że małżonkowie musieli odłożyć plany o założeniu rodziny na później. Robert bardzo to przeżył – przez dziesięć kolejnych meczy nie strzelił żadnego gola. W końcu jednak los się odwrócił. Trzy lata temu na świat przyszła ich córka Klara, a miesiąc temu – Laura.

- Wiele osób mogę zdziwić, ale po zakończeniu kariery planujemy wrócić do Polski. Bo tu mamy rodzinę. Na pewno w pierwszym roku po końcu kariery Roberta, wyruszymy w podróż. Zrobimy to, na co nie mamy teraz czasu – zapowiada Ania.