Jan Dydak urodził się 14 czerwca 1968 w Czeladzi. Był absolwentem Technikum Budowlanego w Słupsku. Na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu (1988) zdobył brązowy medal w wadze półśredniej. Startował także w Mistrzostwach Europy w Goeteborgu 1991, gdzie odpadł z turnieju w półfinale (zdobył brązowy medal) i Mistrzostwach Świata w Sydney 1991.
Trzy razy sięgał po tytuł mistrza Polski w 1987, 1990 i 1991. Na przełomie lat 80. i 90. był uważany za największy talent polskiego boksu obok Andrzeja Gołoty i Dariusza Michalczewskiego. Był czterokrotnym zwycięzcą klasyfikacji "Boksu" na najlepszego polskiego pięściarza. W barwach Czarnych Słupsk był złotym medalistą drużynowych mistrzostw Polski w 1990.
Osiem razy reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych. Według oficjalnych statystyk stoczył 171 walk, 159 wygrał, 2 zremisował i 10 przegrał.
Karierę zakończył w 1991 roku z powodu poważnej kontuzji dłoni. Był zawodnikiem GKS Jastrzębie i Czarnych Słupsk. W 2005 został trenerem sekcji bokserskiej Czarnych.
