Niezwykłe odkrycia podczas prac polowych. Zabytki pochodzą z epoki starożytności

Powiat biłgorajski po raz kolejny stał się miejscem znalezisk zabytków archeologicznych. Tym razem pan Jarosław Lipiec, mieszkaniec Potoka Górnego, na swoim polu podczas oceny świeżo wykonanej orki znalazł fragment dużej siekiery krzemiennej i zachowany w całości krzemienny grot do oszczepu. Zabytki oraz miejsce ich znalezienia zostały przekazane archeologowi z WUOZ Lublin Delegatura w Zamościu.

Fragment czworościennej siekiery wykonanej z krzemienia świeciechowskiego posiada szaro-brązowawą barwę oraz różnej wielkości białawe kropki i plamki. Siekiera ma ok. 11 cm długości, jej największa grubość zmierzona na obuchu to 4 cm, a szerokość wynosi 6 cm.

- Z analizy typologii narzędzi krzemiennych wynika, że jest to najprawdopodobniej wyrób wykonany przez neolityczną ludność kultury pucharów lejkowatych i może być datowany na pierwszą połowę 3 tysiąclecia przed naszą erą, czyli siekiera ta ma obecnie około 5 tysięcy lat - poinformował na profilu społecznościowym Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Natomiast krzemienny grot do oszczepu lub włóczni z zaakcentowanym trzonem był umieszczany w długim drzewcu tej broni.

- Grot wykonany został z krzemienia czekoladowego, jak sama nazwa wskazuje, o barwie brązowej. Jest to narzędzie bifacjalne (jak określają je krzemieniarze), czyli narzędzie z obustronnym retuszem płaskim na obu powierzchniach oraz stromym lub półstromym retuszem krawędzi bocznych, który miał na celu wzmocnienie tych krawędzi - opisuje znalezisko Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Długość całkowita grota to 12 cm, w tym trójkątne ostrze 8 cm, największa szerokość ostrza sięga 4,5 cm i 2,5 cm szerokość trzonka. Analiza typologii wskazuje, że jest to broń wykonana w pierwszej połowie drugiego tysiąclecia przed naszą erą (około 1900-1500 lat. p.n.e.).

- Odkrycie kolejnych zabytków archeologicznych w powiecie biłgorajskim świadczy, że teren ten nie był typową pustką osadniczą w pradziejach, jak dotychczas zakładali archeolodzy, ale rozwijało się tu również osadnictwo, którego intensywność dopiero zaczynamy rozpoznawać - podsumowuje Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Zabytki zostaną przekazane do Muzeum w Biłgoraju, a w miejscu ich znalezienia nastąpi inspekcja konserwatorska oraz zaewidencjonowanie nowego stanowiska archeologicznego.

Źródło: Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków