Bp Piotr Sawczuk w homilii podkreślił, że tak liczne grono osób zebrało się, by pożegnać ks. Prałata, aby otoczyć go miłością, modlitwą i polecić Bożemu Miłosierdziu. Nawiązał do słów Ewangelii odczytanej podczas Liturgii Słowa:
„Przyjdzie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11, 28).
Jak zauważył bp, Jezus pokrzepiał śp. ks. Prałata przez wszystkie dni jego długiego życia. Wziął jarzmo Chrystusa na swoje ramiona i wiernie je niósł do końca swoich ziemskich dni. Odczuwał jego ciężar, ale i słodycz. Przypomniał życiową drogę zmarłego Kapłana, która zakończyła się po 96 latach życia. Pasterz diecezji podkreślił jego zasługi zarówno na polu duszpasterskim, jak i gospodarczym. Był budowniczym kościoła parafialnego w Grodzisku, kaplicy w Siemionach oraz plebanii. Interesował się życiem ludzi, był mistrzem słowa. Niestrudzenie katechizował i duchowo towarzyszył wielu osobom.
W podobnym tonie wypowiadały się osoby, które zabrały głos na zakończenie Eucharystii. Kapłani, przedstawiciele władz samorządowych, rodzina, reprezentanci wspólnot parafialnych podkreślali bogatą osobowość śp. ks. Prałata, który potrafił dostrzec każdego człowieka. Był cenionym kaznodzieją i katechetą, organizatorem pielgrzymek, budowniczym Kościoła nie tylko w wymiarze materialnym, ale przede wszystkim wspólnotowym. W przytaczanych wspomnieniach jawił się jako dobry pasterz, troszczący się o każdego spotkanego człowieka.
Eucharystię koncelebrowało ponad 50 kapłanów. Obecny był również bp Tadeusz Pikus. Żałobny kondukt odprowadził zmarłego Kapłana na miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu parafialnym w Grodzisku.
Dzień wcześniej śp. ks. Henryka Nowaka otaczano modlitwą w drohiczyńskiej katedrze. Po czuwaniu modlitewnym była celebrowana Msza św. żałobna pod przewodnictwem bp. Tadeusza Pikusa. Obecny był również bp Antoni Dydycz. Okolicznościowe kazanie wygłosił ks. prał. Zbigniew Rostkowski – wikariusz generalny diecezji drohiczyńskiej. Odniósł się do starotestamentalnego proroka Koheleta, który wszystko nazywał marnością. Spostrzeżenie proroka jest niezwykle prawdziwe, ilekroć stajemy przy trumnie osoby zmarłej. Kaznodzieja przypomniał nauczanie bp. Tadeusza Pikusa, który stwierdził, że jest czas rodzenia, czasu umierania i jest czas zmartwychwstania.
Prawdę tę przyniósł nam Chrystus, który jest zmartwychwstaniem i życiem. W tej perspektywie kaznodzieja ukazał życiorys zmarłego Kapłana. Przypomniał fakt, że jako jedyny kapłan diecezji drohiczyńskiej miał okazję spotkać św. Ojca Pio. Wspominał swoje osobiste spotkania ze śp. ks. Prałatem, szczególnie jego kazania i katechezy. Wyraził przekonanie, idąc po ziemi był wpatrzony w niebo.
Również w kościele katedralnym nie zabrakło czasu na wspomnienia i wyrażenie wdzięczności za życie i kapłańską posługę śp. ks. Prałata.
Źródło: drohiczynska.pl
