
Dlaczego Wielkanoc jest świętem ruchomym
Każdego roku Wielkanoc przypada w innym terminie, ponieważ w kalendarzu liturgicznym Kościoła jest to święto ruchome, ustalane według kalendarza księżycowego, stosowanego w tradycji żydowskiej do wyznaczania dnia Paschy. O tym, że Wielkanoc będzie zawsze obchodzona w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca zdecydowano w 325 roku na I Soborze Nicejskim. W efekcie tych ustaleń, święta Wielkiej Nocy mogą więc wypadać pomiędzy 22 marca a 25 kwietnia.
Od Niedzieli Palmowej rozpoczyna się Wielki Tydzień, którego kulminacją jest Triduum Paschalne: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota.

Do syta i dwa razy lekko
- W Wielki Piątek obowiązuje post ścisły. To oznacza, że osoby, które ukończyły 18 rok życia, a nie przekroczyły 60 lat, mogą się w ciągu dnia raz najeść do syta i posilić lekko dwa razy. Obowiązuje też wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych - mówi ks. Ryszard Pruczkowski. - Dzisiaj patrzy się w Kościele na czas Wielkiego Postu, jak na okres dobrowolnego umartwienia. Są osoby, które rezygnują ze słodyczy albo palenia papierosów - dodaje duchowny. Przyznaje, że coraz rzadziej spotyka się ludzi podejmujących się postu polegającego na całkowitym wyrzeczeniu się pokarmów.

Katolicyzm z nazwy
- Coraz częściej za to spotykam katolików, którzy w Popielec i Wielki Piątek jedzą mięso. To jest taki katolicyzm z nazwy, a nie z praktyki.
Triduum rozpoczyna się w Wielki Czwartek wieczorną Mszą Wieczerzy Pańskiej. W każdym kościele katedralnym miejscowy biskup odprawia tego dnia Mszę Krzyżma Świętego, podczas której święci oleje, katechumenów oraz chorych i umywa nogi dwunastu mężczyznom (w kościołach parafialnych ten ostatni zwyczaj praktykowany jest dziś rzadko). Najświętszy Sakrament przenosi się po liturgii Wielkiego Czwartku do kaplicy adoracji, zwanej potocznie ciemnicą, co ma przypominać o uwięzieniu Pana Jezusa przed procesem. Tego dnia duchowni odnawiają swoje przyrzeczenia kapłańskie.

Jedyny dzień bez mszy
W Wielki Piątek odbywa się jedynie czytanie z Ewangelii św. Jana podczas nabożeństwa adoracji krzyża. Jest to jedyny dzień, w którym nie odprawia się nigdzie mszy świętej. Na koniec, krzyż przenosi się do Grobu Pańskiego.