Tęcza od zawsze fascynowała ludzi. Według Biblii była ona symbolem pojednania Boga z ludźmi po potopie, Wikingowie wierzyli, że to droga łącząca światy ludzi i bogów, a według mitologii słowiańskiej tęcza mogła wciągnąć człowieka do nieba, gdzie zostawał demonem kierującym chmurami.
Prawdopodobnie jako pierwszy warte zbadania zjawisko, a nie coś nadnaturalnego, dostrzegł w niej Arystoteles. Grecki filozof dowodził, że tęcza to niezwykły rodzaj odbicia światła słonecznego od chmur. Jego badania kontynuowali miedzy innymi uczeni z Persji, a lata później tak znakomite umysły jak Kartezjusz czy Issac Newton.
