Obudowa wanny: zabudować, ale jak?

Aleksandra Chomicka
Wielkie, wykonane z żeliwa, oparte na lwich łapach - taki widok niegdyś można było spotkać w wielu łazienkach. Dziś stylowe wanny wracają do łask, ale ich ceny nie są na przeciętną kieszeń. W naszych łazienkach królują praktyczne i tańsze - akrylowe.

Są one lżejsze, ciepłe w dotyku, łatwiej się je czyści, dostępne są w wielu różnych kształtach. Mogą mieć wbudowane różne udogodnienia, jak hydromasaż, siedzonka, podpórki pod ręce czy półeczki na mydło. Szeroki wybór rozmiarów gwarantuje, że znajdziemy taką, która zmieści się w naszej łazience. Jak ją jednak zamontować?

W przypadku akrylowych wanien narożnych i wielokątnych w komplecie znajduje się stelaż (nóżki do ich ustawienia) oraz obudowa w kolorze wanny za którą trzeba, niestety, dodatkowo zapłacić.

Wanny prostokątne sprzedawane są zwykle bez obudowy. Musimy więc wkalkulować w koszty wykończenie łazienki, wykonanie zabudowy z płytek ceramicznych lub - uwaga, nowość! - zainstalowanie spełniającego taką samą rolę grzejnika łazienkowego.

Tak czy inaczej pierwszym krokiem przy montażu wanny jest jej wypoziomowanie, podłączenie instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz sprawdzenie szczelności. Rozstawienie nóżek i umocowanie na nich wanny z osłoną z tworzywa sztucznego nie jest wielkim problemem i można to zrobić samemu. Jeżeli chcemy obudować wannę płytkami ceramicznymi, warto tę pracę zlecić fachowcom, chociaż domowe złote rączki poradzą sobie także i z tym zadaniem.

Jest kilka sposobów na wykonanie obudowy. Można wymurować ją z cegieł lub bloczków z betonu komórkowego. Pracę rozpoczynamy od wyznaczenia obrysu wanny na podłodze. W zależności od naszego pomysłu obudowa może licować się z górną krawędzią wanny bądź tworzyć niedużą półkę.

W każdej obudowie warto przewidzieć dwie rzeczy: wnękę na stopy - tak, aby łatwiej można było pochylić się nad wanną - oraz tzw. rewizję, która umożliwi dostęp do instalacji wodno-kanalizacyjnej w przypadku jej awarii. W obudowie robi się otwór i na metalowej ramce montuje drzwiczki na magnes.

Konstrukcję ceglaną obudowy stawiamy, używając zaprawy murarskiej, a bloczki z gazobetonu mocujemy za pomocą cienkowarstwowej zaprawy klejącej.

Uwaga! Aby zmniejszyć nasiąkliwość gazobetonu, przed położeniem płytek należy zagruntować bloczki emulsją (np. Uni-Grunt Atlasa).

Coraz częściej obudowę wanny wykonuje się z wodoodpornych płyt gipsowo-kartonowych. Są one mocowane na stelażu z lekkich profili stalowych.

Po zagruntowaniu podłoża należy dodatkowo zabezpieczyć je przed wilgocią elastyczną folią wodoodporną.

Jeżeli zamiast płyt gipsowo-kartonowych użyjemy płyty wiórowej OSB, warto przeszlifować ją i pokryć podkładową masą tynkarską (np. Atlas Cerplast). Środek ten zwiększy przyczepność do podłoża następnych warstw.

Wannę można również zabudować przy użyciu płyt z twardego styropianu, czyli polistyrenu ekstrudowanego. Przy takim rozwiązaniu nie trzeba montować stelażu. Należy jednak pamiętać, że wanna musi być dobrze wypoziomowana i obudowana płytami dociętymi na wymiar. Konstrukcja będzie stabilna dzięki specjalnym łączeniom i taśmom na narożnikach.

Na koniec należy wypełnić spoiny fugą. Aby ograniczyć jej nasiąkliwość i zwiększyć odporność na ewentualne zabrudzenia, można - po około dwóch tygodniach - pokryć ją środkiem ochronnym (np. Atlas Delfin).
Styk wanny z płytkami na-leży uszczelnić silikonem.

Sposoby obudowy wanny:

- obudowa z krótkim podcięciem na nogi, aby można było pochylić się nad wanną;
- obudowa z podcięciem na całej długości oraz z półką wokół wanny;
- obudowa z wcięciem odchylonym na całej wysokości;
- obudowa z wcięciem jedynie w dolnej części wanny.

Wróć na i.pl Portal i.pl