Jeszcze 2 stycznia 1945 roku, „Ostdeutscher Beobachter” informował ludność Poznania, że Niemcy nigdy nie skapitulują, a kilka dni późnej Arthur Greiser, namiestnik Rzeszy w Kraju Warty zapewniał studentów o rozbudowie Uniwersytetu Rzeszy w Poznaniu. Mieszkańcom coraz bardziej doskwierała bieda. Deficyt energii elektrycznej powodował, że przez kilka godzin dziennie nie było prądu. Zmniejszyła się też częstotliwość kursowania tramwajów. 12 stycznia, Werner Naumann, zastępca Josepha Geobbelsa – w Auli Uniwersyteckiej – oświadczył, że nie istnieje zagrożenie militarne dla Kraju Warty. Arthur Greiser: Dziękujemy sekretarzowi stanu Naumannowi za zapewnienie wszystkich mieszkańców Warthegau, że zgodnie z nieugiętą wolą Führera kraju tego nie zdepce ani jedna stopa bolszewicka”. Trzy dni później odwołano – ze względu na rozpoczętą ofensywę radziecką – przygotowane na 15 stycznia wielkie „ćwiczenia obronne”niemieckiej załogi wojskowej w Poznaniu. 17 stycznia rozpoczęła się ewakuacja części niemieckich urzędów, a sam Greiser oświadczył na naradzie dla przedstawicieli urzędów państwowych i partyjnych Kraju Warty, że otrzymał od Adolfa Hitlera rozkaz obrony tego okręgu. W mieście zaczęto organizować „korpus ochotniczy Greisera” (Freikorps Greiser), który miał stłumić ewentualne powstanie zbrojne polskiej ludności. Stopniowo z Poznania uciekali Niemcy: ludność cywilna, urzędnicy, działacze NSDAP...
archiwum
23 lutego 1945 roku mieszkańcy Poznania znów poczuli się wolni. Walki o stolicę Wielkopolski toczyły się w styczniu i lutym. Oto niezwykłe zdjęcia i wspomnienia z tamtych dni.
Walki o Poznań toczyły się w styczniu i lutym 1945 pomiędzy nacierającą podczas operacji wiślano-odrzańskiej Armią Czerwoną wspomaganą polskimi oddziałami a Niemcami. 72 lata temu, po pięciodniowym oblężeniu, padła Cytadela. Niemcy się poddali.
Wojciech Jamroziak i Kazimierz Młynarz w książce „Z lat okupacji. Wspomnienia Wielkopolan o życiu codziennym 1939-1945” spisali opowieści o II wojnie światowej", a Czesław Łuczak w książce „Dzień po dniu w okupowanym Poznaniu” pokazał jak odzyskiwaliśmy niepodległość. Dzięki tym wspomnieniom, wiemy jak poznaniacy radzili sobie podczas II wojny światowej.
Propaganda Radziecka szaleje jak za dawnych lat, na dodatek gdzie informacja o tym ze NKWD 2 razy urządziło łapankę na Polaków w Poznaniu , dwa razy wcielono do armii czerwonej (lub pozorowano takie działanie bez dopełnienia formalności) po 10 tyś mężczyzn i nieprzygotowanych skierowano do ataku na cytadelę aby zdobywali ją tak jak w średniowieczu zdobywano zamki wszystko po to żeby zginęli...
To prawda
r
rtr
Poznaniak powinien lepiej znać lokalną historię. Różnica znaczna. Polacy w okupacyjnym Kraju Warty byli zamienieni w niewolników z przeznaczeniem do wysiedlenia lub eksterminacji. Na tym tle radziecka dominacja z zachowaniem polskiej państwowości i komunistyczną dyktaturą (z trendem do liberalizacji) to jak dzień do nocy.
C
CyklonB
Propaganda Radziecka szaleje jak za dawnych lat, na dodatek gdzie informacja o tym ze NKWD 2 razy urządziło łapankę na Polaków w Poznaniu , dwa razy wcielono do armii czerwonej (lub pozorowano takie działanie bez dopełnienia formalności) po 10 tyś mężczyzn i nieprzygotowanych skierowano do ataku na cytadelę aby zdobywali ją tak jak w średniowieczu zdobywano zamki wszystko po to żeby zginęli...
d
do chama
cham z chamów
G
Gość
Paszoł won IPN-owska, faszystowska prostytutko.
G
Głos Poznaniaka
5 letni okupant został zastąpiony przez okupanta 50 letniego. Czerwony faszyzm zastąpił ten łagodniejszy, brunatny. Ot taki update...
