Gabriela Cwojdzińska była opozycjonistką w okresie PRL-u. Od 1980 roku należała do NSZZ Solidarność. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizowała pomoc dla prześladowanych. Od maja do połowy lipca 1982 roku była internowana w Darłówku. Po tym, jak ją uwolniono została przewodniczącą Biskupiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. W 1989 roku w wyborach parlamentarnych zdobyła mandat senatora.
Otrzymała odznaczenie "Pro Ecclesia et Pontifice" za pracę na rzecz Kościoła. Za swoją działalność doceniona została wieloma odznaczeniami, w tym m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.
