Nissan Townstar 1.3 DIG-T 130 KM. Test, wrażenia z jazdy, spalanie, ceny i wyposażenie

Nissan Townstar to kolejne wcielenie i interpretacja Renault Kangoo III. Podobieństw jest sporo, ale mówimy tu przede wszystkim o bazie konstrukcyjnej. Wizualnie są spore różnice, ale prawdę mówiąc, większość kombi-vanów jest budowana na taką samą modłę. Czy to źle? Nie, po prostu taka jest specyfika tego segmentu i jest wielu zwolenników takiej formy. Ci, którzy chcą modnego wyglądu, muszą zrezygnować z ponadprzeciętnej przestrzeni i sięgnąć np. po crossovera. Rynek jest na tyle elastyczny, że każdy znajdzie coś dla siebie. A wygląd Nissana Townstar jest bardzo estetyczny, dość techniczny i dynamiczny. Z przodu znajdziemy sporo ostrych linii i załamań. Szeroki czarny grill z dwóch stron podkreślony jest chromowanymi listwami. Ładnie prezentują się również światła. Wszyscy przyzwyczaili nas do łagodnych, zaokrąglonych linii, a tutaj mamy dużo skosów i ostrych kątów. Mnie się to podoba. To wszystko podkreślają również 16-calowe felgi o ciekawym wzorze. Linia boczna jest klasyczna i dość pusta, z tyłu również niewiele się dzieje. Ot, klasyczny kombi-van.

Również w środku nie znajdziemy wielu ciekawostek, a jeśli ktoś jeździł Renault Kangoo czy Mercedesem Citanem, poczuje się tutaj jak w domu. Trochę takie motoryzacyjne deja vu. Tak czy inaczej, rozkład wnętrza jest bardzo sensowny, lekko wyniesiona do góry wyspa z lewarkiem zmiany biegów jest wygodna i posiada półeczkę na telefon, niżej również zmieści się wiele drobiazgów. Sterowanie wszystkimi funkcjami jest proste – za pomocą przycisków lub pokręteł. Na górze deski rozdzielczej też jest sporo półek i schowków, a miłym dodatkiem jest z pewnością uchwyt na smartfon. Minusy? Z pewnością system, który wydaje się bardzo przestarzały, mało atrakcyjny wizualnie i kompletnie nieintuicyjny, w porównaniu np. do MBUX w Mercedesie Citan. Ja rozumiem, że nie jest to najważniejsza cecha kombi-vana, ale miło by było, gdyby wszystko działało sprawnie i ergonomicznie. Tutaj jest z tym problem. Nie ma za to problemów z przestrzenią z tyłu, jej rozplanowaniem i dodatkami jak np. stolikami w oparciach przednich foteli.

Bagażnik? Jak to w kombi-vanie – ogromny! Kanapa jest dzielona w stosunku 60:40, a po złożeniu siedzisko ląduje nisko i dzięki temu mamy płaską podłogę bagażnika. To zaleta, ale jeśli z przodu chce usiąść ktoś wysoki, to ma spory problem. Podobnie jak w bliźniakach, tak samo tutaj, fotele z przodu blokują się mniej więcej na połowie zakresu regulacji. Trzeba to wziąć pod uwagę i jeśli ktoś ma zamiar często przewozić dużo bagażu, ale ma ponad 180 cm wzrostu, może mieć z tym niemały problem. Pojemność bagażnika w standardowym układzie ma 775 litrów, ale po złożeniu wszystkiego na płasko przestrzeń bagażowa do sufitu to imponujące 2800 litrów. Zbiornik paliwa ma 54 litry. Auto bazuje na platformie Renault–Nissan CMF-CD i jest produkowane we francuskim Maubeuge.

Pod maską testowanego Nissana Townstar pracował jedyny dostępny w ofercie silnik benzynowy 1.3 o mocy 130 KM i momencie obrotowym 240 Nm. Podobnie, jak w przypadku Mercedesa Citana, to w zupełności wystarczy do sprawnego napędzania tego auta zarówno w trasie, jak i w mieście. Dynamika jest przyzwoita i jadąc samemu nie mogłem na nic narzekać. Z kompletem pasażerów było już nieco ospale i trzeba było wyżej kręcić jednostkę napędową, opóźniając przy tym zmianę biegów. Przyspieszenie od 0 do 100 km/h zajmuje 11,8 sekundy, a prędkość maksymalna to 183 km/h.

• zużycie paliwa w mieście (50 km/h) – 6,5-7 l/100km;
• zużycie paliwa w trasie (70-100 km/h) – 5-6 l/100km;
• zużycie paliwa na drodze ekspresowej i autostradzie (120-140 km/h) – 7-8,5 l/100km.

Jak widać testowe spalanie prezentuje się bardzo przyzwoicie i nie trzeba od razu szukać jednostki wysokoprężnej, aby uzyskać niskie zużycie paliwa w warunkach podmiejskich i na trasie. Przy 120 km/h w kabinie robi się głośno, a przy prędkościach autostradowych spalanie zdecydowanie wzrasta, wraz z generowanym hałasem, ale nie jest to auto idealne na takie warunki. Miasto, drogi podmiejskie – jak najbardziej.

Cennik Nissana Townstar otwiera kwota 109 900 złotych za wersję Acenta z silnikiem 1.3 o mocy 130 KM. Za testowaną odmianę Tekna trzeba zapłacić już 129 900 złotych. W standardzie jest m.in.:

• system nawigacji Nissan Connect z 8-calowym ekranem i systemem audio z 6 głośnikami;
• stacja dokująca do smartfona;
• asystent parkowania;
• relingi dachowe;
• system kamer 360 stopni;
• 16-calowe felgi aluminiowe;
• klimatyzacja dwustrefowa automatyczna;
• bezprzewodowa ładowarka do smartfona.

Za co dopłacamy? Opcji jest niewiele, w sumie tylko dwie tj.:

• lakier metaliczny – 2 400 złotych;
• Pakiet STYL tylko dla wersji Business (relingi dachowe, przyciemniane szyby, felgi aluminiowe) – 6 000 złotych.

Nissan Townstar to bardzo ciekawa propozycja w tym segmencie. Oferuje nieco mniej zaawansowanego wyposażenia w porównaniu do Mercedesa Citana, ale cenowo wychodzi korzystniej. Jeden silnik w gamie to trochę mało, ale jest to oszczędna i dość dynamiczna jednostka. W przyszłości ma również pojawić się wersja elektryczna, choć mam pewne obawy co do jej sensu pod względem zasięgu.

Nissan Townstar – zalety:

• oszczędna i wystarczająco dynamiczna jednostka napędowa;
• praktyczne i bardzo przestronne nadwozie;
• ogromny bagażnik po złożeniu oparć kanapy;
• lepsze materiały niż w Mercedesie Citanie;
• rozsądnie wycenione wersje wyposażenia.

Nissan Townstar – wady:

• tylko jedna jednostka napędowa do wyboru;
• praktycznie brak wyposażenia opcjonalnego;
• złożona kanapa blokuje regulację foteli przednich.

Porównanie Nissan Townstar 1.3 DIG-T 130 KM (MT6) do wybranych konkurentów: