Ślub z obcokrajowcem w Polsce. Jakie dokumenty są potrzebne? Jakie są formalności?

Zawarcie w Polsce małżeństwa z obywatelem lub obywatelką kraju obcego wiąże się z koniecznością dochowania wymogów przewidzianych w polskim prawie. Zasady ogólne są identyczne, jak te, które obowiązują obywateli polskich.

Przede wszystkim małżeństwo według prawa polskiego "zostaje zawarte, gdy mężczyzna i kobieta jednocześnie obecni złożą przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek małżeński". W przypadku ślubu kościelnego (konkordatowego) osoby mające zawrzeć taki związek przysięgę składają przed księdzem (duchownym kościoła). Wymóg złożenia przysięgi osobiście oznacza, że jeśli obcokrajowiec nie mówi dobrze po polsku, wówczas konieczna jest obecność tłumacza.

Zgodnie z polskimi przepisami, związek małżeński może być zawarty tylko pomiędzy osobami pełnoletnimi (wymóg ukończenia 18 lat). Z ważnych powodów polski sąd opiekuńczy może zezwolić na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła lat 16, a z okoliczności wynika, że zawarcie małżeństwa będzie zgodne z dobrem założonej rodziny. Osoby częściowo ubezwłasnowolnione dotknięte chorobą psychiczną albo niedorozwojem umysłowym mogą zawrzeć związek małżeńskich, ale muszą uzyskać uprzednio zezwolenie sądu. Osoby całkowicie ubezwłasnowolnione nie mogą zawrzeć związku małżeńskiego.

Zanim przyszli małżonkowie złożą przysięgę małżeńską, muszą w Urzędzie Stanu Cywilnego (USC) złożyć komplet dokumentów. Uwaga: należy to zrobić minimum miesiąc przed datą planowanego ślubu (rezerwacji terminu ślubu w USC dokonuje się osobiście lub telefonicznie, zależnie od urzędu).

• dokumenty tożsamości (dowód osobisty lub paszport) narzeczonych w celu okazania urzędnikowi USC,
• dowód uiszczenia opłaty skarbowej - opłata za ślub w lokalu USC wynosi 84 zł, z kolei za udzielenie ślubu poza lokalem USC pobierana jest opłata dodatkowa w wysokości 1 000 zł (opłata dodatkowa nie jest pobierana jeśli ślub odbywa się poza urzędem z powodu zagrożenia życia lub zdrowia, np. w szpitalu),
• cudzoziemiec składa dodatkowo zagraniczny odpowiednik odpisu aktu urodzenia,
• obywatel państwa obcego musi też przedłożyć dokument, który stwierdza, że może zawrzeć związek małżeński według prawa kraju pochodzenia (innymi słowy, taki dokument stwierdza, że dana osoba może zawrzeć związek małżeński wg prawa swojego pochodzenia),
• jeśli cudzoziemiec był w przeszłości w związku małżeńskim musi przedłożyć dokument potwierdzający zawarcie takiego małżeństwa oraz dokument stwierdzający ustanie, unieważnienie albo nieistnienie takiego związku,

Jeśli uzyskanie dokumentu dla obcokrajowca o braku przeszkód do zawarcia związku małżeńskiego jest szczególnie trudne (np. z powodu wojny w kraju pochodzenia cudzoziemca), wówczas można wnioskować o zwolnienie z tego obowiązku do polskiego sądu, który ustali, czy dany obywatel państwa obcego może wziąć ślub w Polsce.

Ważne: wszelkie dokumenty wystawione w języku obcym muszą być złożone w USC wraz z tłumaczeniem wykonanym przez tłumacza przysięgłego.

W przypadku ślubu kościelnego (wyznaniowego) procedura jest taka sama. Najpierw należy złożyć w USC wymagane dokumenty i wówczas urząd wystawi narzeczonym zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, które należy dostarczyć duchownemu (księdzu). Zaświadczenie takie ważne jest przez sześć miesięcy.

dś