Spis treści
Astronauci przechodzą dokładne badanie lekarskie w Centrum Kosmicznym im. Lyndona B. Johnsona NASA w Houston. Do zakończenie prac nie wrócą do domu.
„Astronauci mówią, że czują się chwiejnie i mdli ich, gdy wracają na Ziemię, układ przedsionkowy ucha musi się dostosować”, dodał Tom Costello. „Pamiętam, że kiedy pierwszy raz próbowałem chodzić, czułem się, jakby moje nogi nie były do mnie przytwierdzone”, astronauta NASA Woody Hoburg opowiedział TODAY o swoich doświadczeniach po długim pobycie na ISS.
Według NASA kości stają się o 1% mniej gęste co miesiąc w kosmosie, zwłaszcza kości nóg, bioder i kręgosłupa, które wykonują ciężką pracę na Ziemi.
Mięśnie nie muszą pracować tak ciężko w kosmosie, więc one też zanikają. Wszystko to może prowadzić do upadków, złamań kości i innych problemów po zakończeniu misji.
Muszą teraz szybko nabrać wagi
Aby przeciwdziałać tym efektom, astronauci muszą ćwiczyć każdego dnia w kosmosie — przez dwie godziny, w tym trening cardio i wytrzymałościowy — jako część swojej pracy, aby utrzymać silne kości i mięśnie. Ale nadal odczuwają wpływ, gdy wracają do domu.
Medyków niepokoją „widocznie chude” nadgarstki Williams, co mogło być oznaką szybkiej utraty wagi, zaniku mięśni ramion i utraty gęstości kości.
Dostrzegli też, że wenflon wystający z nadgarstka Williamsa „ prawdopodobnie” pomoże przywrócić nawodnienie i elektrolity, bo mikrograwitacja oszukuje organizm, zmuszając go do eliminacji niezbędnych płynów, powodując odwodnienie.
Skurczone ścięgła i wiązadła astronautów
Zdjęcia Williams przed i po pokazują ją z zauważalnie siwiejącymi włosami, głębszymi zmarszczkami i wychudzoną twarzą. Jednak eksperci sugerują, że fakt, iż duet chodzi już mniej niż 24 godziny po powrocie, jest obiecujący — obawiano się, że mogą nie odzyskać tej zdolności przez kilka dni.
Dr John Jaquish, inżynier biomedyczny w Jaquish Biomedical: „Taki czas spędzony w kosmosie jest miażdżący”.
Williams i Wilmore mieli spędzić osiem dni na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS), gdy wystartowali 5 czerwca. Jednak problemy technicznye z ich statkiem kosmicznym, Starlinerem Boeinga, zmusiła NASA do opóźnienia ich powrotu.
Spędzili 286 dni na pokładzie ISS do wtorkowego wodowania. Oboje zostali natychmiast przeniesieni na nosze i zabrani na badania.
Dr Olalekan Otulana, lekarz w brytyjskim Cassioburt Court: Widoczne cienkie nadgarstki „Sunity Williams” mogą wskazywać na zanik mięśni, szczególnie mięśni przedramion, które są mniej używane w kosmosie.
Dr Jaquish dodał, że Williams straciła na wadze i gęstości kości. „Bez grawitacji nie trawisz dobrze jedzenia”, powiedział.
Skurczone ścięgna i więzadła astronautów
Zauważył, że brak ruchu mięśni astronautów podczas czynności, takich jak wstawanie, aby chodzić, mógł spowodować skurczenie się ich ścięgien i więzadeł.
Dr Vinay Gupta, pulmonolog i weteran Sił Powietrznych, powiedział, że ludzie nie zdają sobie sprawy, że do ćwiczenia mięśni potrzebna jest grawitacja, a jeśli jej nie ma, mięśnie nie mają żadnego oporu.
Były astronauta NASA Leroy Chiao: Twarda tkanka pod ich stopami uległa erozji i każdy ich krok będzie bolesnym cierpieniem.
Jest ryzyko zachorowania na raka ze względu na ilość promieniowania. Astronauci są narażeni na promieniowanie kosmiczne i zdarzenia związane z cząstkami słonecznymi, które mogą zmienić DNA, a te mutacje mogą prowadzić do raka.
Z powodu stanu mikrograwitacji może dojść u nich do przesunięcia się płynów ustrojowych w kierunku głowy. Może to powodować nieprzyjemne efekty dla ciała, od mdłości do szoku. Jedną z implikacji „przesunięcia płynów” jest wzrost poziomu wapnia.
Mogą się wtedy pojawić kamienie nerkowe, które wywołują potworny ból i krew w moczu. Wreszcie w pewnym stopniu astronauci mogą stracić wzrok z powodu przesunięcia płynu.
