Artystka była primabaleriną Teatru Wielkiego w Poznaniu, Opery Śląskiej i Opery Warszawskiej, także choreografką. Urodziła się we Lwowie, gdzie rozpoczęła edukację taneczną, muzyczną i aktorską. Zadebiutowała w wieku 10 lat, wielką popularnością cieszyły się jej występy u boku Tońcia i Szczepcia z „Wesołej Fali Lwowskiej”.
Po wojnie trafiła do Pragi, a w 1946 roku została zaangażowana do Teatru Wielkiego w Poznaniu – do 1949 roku była tam primabaleriną. W latach 1949-51 była primabaleriną Opery Śląskiej w Bytomiu, następnie do 1956 roku piastowała stanowisko primabaleriny w Operze Warszawskiej. Jako choreograf współpracowała m.in. z Teatrem Nowym i Teatrem im. S. Jaracza w Łodzi.
Stworzyła wiele niezapomnianych kreacji, współtworzyła również duet estradowy z Witoldem Grucą. W latach 1956-60 występowała w zespole Teatru Małych Form „Arabeska”. W sezonie 1963/64 tańczyła gościnnie w spektaklach baletowych Miejskiego Teatru Muzycznego w Krakowie.
W 1994 roku powstał o niej film dokumentalny „Barbara Bittnerówna – legenda baletu”. Wzięła również udział w komedii filmowej "Sprawa do załatwienia", tańcząc w duecie z Feliksem Parnellem, występowała w spektaklach Teatru Telewizji. W 2004 roku ukazała się jej autobiografia "Nie tylko o tańcu".
Otrzymała Nagrodę Artystyczną Miasta Poznania (1948), Państwową Nagrodę Artystyczną II stopnia (1952), Złoty Krzyż Zasługi (1954), dwukrotnie odznakę Zasłużonego Działacza Kultury (1974 i 1996), Order Sztandaru Pracy I Klasy (1976), tytuł honorowy Zasłużonego dla Kultury Narodowej (1986), statuetkę Terpsychory za całokształt osiągnięć artystycznych (2003) i Złoty Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis (2007).
