Życie w firmie czy w matni? „Wady postawy” w Teatrze Ochoty
Życie funkcjonariuszy korporacji to jeden z chętnie podejmowanych tematów w teatrze i w filmie. Czy da się powiedzieć o nim coś nowego? W warszawskim Teatrze...
„Anioły w Warszawie” – kawałek historii i zaproszenie do empatycznej wspólnoty
„Anioły w Warszawie” w Teatrze Dramatycznym to kawałek porządnego teatru. O przewidywalnej tematyce (świat gejów w późnym PRL-u), a jednak pozyskujący mnie nie...
„Ferdydurke” po latach. Warto pójść do Och Teatru na inteligentny spektakl
„Ferdydurke” Gombrowicza to wciąż samograj. Nie trzeba do niego niczego dopisywać, nie trzeba „uwspółcześniać” – to wniosek ze świetnego spektaklu Mariusza...
„Piekło-Niebo” to mądra zabawa. Z udziałem aniołów, diabłów, a nawet Pana Boga
Sztuka „Piekło-Niebo” Marii Wojtyszko nie jest kpiną z religii, choć pierwsze wrażenie może to podpowiadać. To chwilami bardzo zabawne, świetnie przyrządzone...
Wokulski śpiewa o miłości. O czym jest muzyczna „Lalka” z Rzeszowa
„Lalka” Kościelniaka i Dziubka zmienia poważny powieściowy fresk Bolesława Prusa w efektowny musical. Opowieść jest prostsza, chwilami spłaszczona, ale...
Uwspółcześnienie pozorne, czyli „Śluby Panieńskie” w Teatrze Polskim
Czy „Śluby Panieńskie” Aleksandra Fredry mogłyby się dziać w latach 70. wieku XX? Próbuje nas o tym przekonać Dan Jemmett w warszawskim Teatrze Polskim. Mnie...
„Mewa” przeniesiona w czasie. Jako satyra na celebrytów?
„Mewa” Katarzyny Minkowskiej tylko inspirowana tekstem Antoniego Czechowa to spektakl dość efektowny. Pytanie tylko, czy studenci Akademii Teatralnej mają...
Czułość i empatia. Reżyserzy teatralni kręcą filmy
Obejrzeliśmy w Akademii Teatralnej trzy przyzwoite produkcje filmowe. I czwartą, która wbiła mnie w fotel. „Babcia Wandzia” Karoliny Kowalczyk to wielka lekcja...
W krainie czeskich wariatów. Udany spektakl w Teatrze Ochoty
Ta wersja odjechanej sztuki Petra Zelenki to właściwie kameralna opowieść rodzinna. Ale pozostaje wrażenie inteligentnego, precyzyjnego, świetnie operującego...
Mozart i Salieri wrócili – w łódzkim Teatrze imienia Jaracza. To cud?
Wznowienie „Amadeusza” Petera Shaffera w reżyserii Anny Wieczur to triumf teatru literackiego, bogatego, ale i mądrego. Spektakl wypchnięty z Warszawy, dostał...
Między wygłupem i tragizmem ludzkiego losu
„Balladyna” Juliusza Słowackiego jest wielowymiarową tragikomedią. Reżyser Jan Hussakowski to wie, a jednak niepotrzebnie spróbował ją dodatkowo „uśmiesznić”....
„Klub niepokornych” w Garnizonie Sztuki: Tekst na trzy z plusem, aktorstwo na piątkę
Dla Piotra Ratajczaka plus za młodzieżowy temat i za empatię wobec bohaterów „Klubu niepokornych”. Jeśli zechce wrócić do tematu, wypada mu życzyć bardziej...
Strindberga strumień świadomości. Pełna iluzji „Gra snów” w Teatrze Narodowym
Jest w tej opowieści, czy może szkatułkowych opowieściach, coś mrocznie skandynawskiego. Ale co dokładnie? Pozostaje mi się nad tym głowić. Nie uważam jednak...
„Koronacja” Modzelewskiego. Smaki i zapachy epoki
Typowość wielu sytuacji jest w Koronacji” oczywista. Jednak choć to JUŻ BYŁO, przed wrażeniem banału ratuje potoczystość narracji i mocno sarkastyczne poczucie...
„Wieczór Trzech Coachów” w Teatrze Scena Współczesna. Śmiechem w szaleństwa świata
Teksty Kaczkowskiego, talent aktorski Majewskiego, Mateckiego i Mariotti, muzyka Mateusza Wachowiaka. Śmiać się będziecie podczas „Wieczoru Trzech Coachów” w...
„Dolce Vita” we Współczesnym – nareszcie portrecik współczesnych Polaków
Zaczyna się to prawie jak teatr absurdu. A przecież jest to równocześnie teatr popularny, przejrzysty, w którym każdy z nas może się przejrzeć. To nie zarzut,...
Bałucki w lubelskim Teatrze im. Osterwy: między moralizowaniem i zabawą
Wciąż się zastanawiam, czy Redbad Klynstra, jeśli chciał nas zaprosić do debaty serio na temat cech Polaków, powinien wystawiać akurat „Ciężkie czasy” Michała...
Alicja Lewisa Carrolla ma twarz Ewy Bułhak. Dziwność i poezja w Narodowym
„Alicji kraina czarów” - piękny spektakl, takich w dzisiejszym krzykliwym, publicystycznym teatrze szuka się czasem długo. Alicja już zawsze będzie mieć dla...
Ten błąd setki lat powielali tłumacze Pisma Świętego. Chodziło o jeden „ogonek”...
Zarzuty o "chrześcijańskie manipulacje" ostatecznie upadły dzięki sensacyjnym znaleziskom.
„Berlin Berlin” we Współczesnym. Komunizm nieprawdziwy, ale spektakl zabawny
Komunistyczna NRD jest tu tylko komercyjnym pretekstem, co budzi moje wątpliwości. Ale miałbym więcej oporów wobec tej farsy, gdyby ją zagrano w stylistyce...
„Na zdrowie” – satyra na nie tych, co zawsze
Daję Marcinowi Hycnarowi dużego plusa za tematyczną odwagę. Przenosząc na scenę Spektaklove brytyjski film „The Party”, kpi sobie z progresywnych elit.
Komedia „żONa” – liberalne kaznodziejstwo czy jednak coś więcej?
W kilku momentach miałem wrażenie, że Adam Sajnuk dotyka znaków czasu. A jednak „żONa” Jade-RoseParker ślizga się po wierzchu problemów, a jako komedia jest...
