Kiedy powstała Gwardia Szwajcarska?
Decyzję o powołaniu osobistej przybocznej gwardii podjął papież Juliusz II w 1505 roku. Sfinansował ją przedsiębiorca i finansista Jakub Fugger z Augsburga. Formacja, składająca się ze 150 szwajcarskich najemników przybyła do Rzymu rok później i właśnie od 1506 roku działa i chroni papieży.
Gwardia Szwajcarska miała w swojej działalności przerwy i to już wkrótce po jej utworzeniu, w latach 1527-1548, gdy większość jej członków została zabita w walkach z cesarzem Karolem V. Wówczas zastąpiono ich niemieckimi najemnikami. Ponownie po Helwetów sięgnął papież Paweł III, który reaktywował Gwardię.
Kolejna przerwa miała miejsce na przełomie XVIII i XIX wieku, kiedy Państwo Kościelne było okupowane przez wojska cesarza Napoleona Bonaparte. Gwardię rozwiązano po śmierci papieża Piusa VI w 1799 roku, jednak jego następca Pius VII odtworzył ją już rok później.
Jednostka ponownie została zlikwidowana w 1809 r., kiedy znów Rzym zajęli Francuzi i odtworzona pięć lat później, gdy papież Pius VII wrócił z wygnania. Ostatni raz zlikwidowano ją w 1848 roku, jednak odtworzona została już rok później. Od tej pory działa nieprzerwanie.
Wyposażenie Gwardii Szwajcarskiej
Najbardziej charakterystycznym elementem wyposażenia Gwardii Szwajcarskiej jest jej umundurowanie, nawiązujące do strojów pierwszych gwardzistów z XVI wieku. Są one w barwach florenckiego szlacheckiego rodu Medyceuszy: złotym, czerwonym i niebieskim. Na głowy gwardziści zakładają hełmy z pióropuszami. Są też inne warianty kolorystyczne mundurów, między innymi błękitne i czarne.
Z kolei ceremonialnym uzbrojeniem żołnierzy Gwardii jest halabarda. Noszą je niżsi stopniem żołnierze. Kaprale i wicekaprale są uzbrojeni w partyzany, natomiast oficerowie wyżsi stopniem nie mają broni drzewcowej, a paradne miecze.
Jednak te renesansowe atrybuty to nie całe wyposażenie gwardzistów. Są oni wyszkoleni do używania nowoczesnej broni palnej i noszą ja ze sobą, gdy pełnią funkcje ochroniarzy, zazwyczaj w cywilnym ubiorze.
Do arsenału Gwardii Szwajcarskiej należą między innymi:
- pistolety SIG Sauer P220
- pistolety Glock 19
- pistolety maszynowe Heckler & Koch MP7
- karabiny szturmowe SIG SG 550 i 552
Wyposażeni są także w standardowy szwajcarski gaz pieprzowy RSG-2000.
Wymagania dla członków Gwardii Szwajcarskiej
Jak sama nazwa wskazuje, aby dołączyć do jednostki chroniącej papieża i Watykan, należy być Szwajcarem, konkretnie mężczyzną wyznania rzymskokatolickiego, do tego kawalerem, w wieku 19-30 lat. Wymagany jest wzrost co najmniej 174 cm.
Należy ukończyć podstawowe szkolenie wojskowe w Szwajcarii, mieć tytuł zawodowy lub dyplom ukończenia wyższej szkoły.
Służba w Gwardii Szwajcarskiej trwa co najmniej dwa lata. Po pięciu latach jej członkowie mogą zawrzeć związek małżeński. Żoną jednego z gwardzistów jest Polka, była korespondentka TVP w Rzymie, Magdalena Wolińska-Riedi.
Zarobki w Gwardii Szwajcarskiej nie są zbyt wysokie. Początkujący halabardzista może liczyć na nieopodatkowane 1500 euro miesięcznie, plus mieszkanie i wyżywienie.
Obecnie jest około 110 gwardzistów, na czele których stoi komendant w stopniu pułkownika. Ponieważ liczebność gwardii stanowi ponad 10 procent całej ludności Watykanu, papież Jan Paweł II powiedział kiedyś, że Stolica Apostolska jest „najbardziej zmilitaryzowanym państwem świata”. Watykan liczy – według danych z 2018 roku – 618 stałych mieszkańców.
Gwardią Szwajcarską dowodzi obecnie pułkownik Christoph Graf.
Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Portal i.pl codziennie. Obserwuj i.pl!
lena
