Polska, obejmując w styczniu prezydencję w Radzie Unii Europejskiej, ma wyjątkową okazję, by wpłynąć na kształt polityki klimatycznej i społecznej całej Wspólnoty. To szansa, by zwrócić uwagę na potrzeby mieszkańców nie tylko wielkich miast, ale także mniejszych miejscowości i gmin, które mierzą się z własnymi wyzwaniami, takimi jak dostęp do taniego transportu, modernizacja sieci energetycznych czy rozwój lokalnych miejsc pracy.
Jak zapewnić konkurencyjność w dobie globalnych wyzwań?
Unia Europejska nie działa w próżni – musi mierzyć się z konkurencją ze strony największych światowych gospodarek, takich jak USA i Chiny. Oba te kraje realizują swoje własne strategie przemysłowe i energetyczne, dążąc do wzmocnienia pozycji na globalnym rynku. UE, oprócz tego, że konkuruje z nimi, musi także uwzględniać wewnętrzne różnice między swoimi państwami członkowskimi. Kraje o różnych poziomach rozwoju gospodarczego i potencjale technologicznym nie mają jednakowych możliwości wdrażania nowych rozwiązań.
Mario Draghi, były prezes Europejskiego Banku Centralnego i premier Włoch, przygotował na zlecenie Komisji Europejskiej raport o przyszłości konkurencyjności Unii. Podkreślił w nim konieczność znalezienia równowagi między celami klimatycznymi a potrzebami gospodarki. Propozycje zawarte w dokumencie wskazują na wymóg większego wsparcia dla innowacji, które mogą stać się fundamentem transformacji. Rozwój technologii, takich jak biopaliwa, paliwa syntetyczne czy odnawialne źródła energii, pozwoli ograniczyć emisje w sposób stopniowy i zrównoważony.
Przyszłość samochodów spalinowych – wyzwanie i szansa
Transport jest jednym z sektorów szczególnie trudnych do zdekarbonizowania. Jego transformacja wymaga wielowymiarowych działań, które nie tylko ograniczą emisje, ale także zminimalizują wpływ na życie codzienne mieszkańców. Dlatego istotne jest wypracowanie rozwiązań, które pozwolą obniżyć emisyjność w transporcie. Powinny one uwzględniać sytuację ekonomiczną społeczeństwa, aby wyłączyć ryzyka związane z wykluczeniem komunikacyjnym i ograniczaniem mobilności.
Od dłuższego czasu obserwujemy trend związany z samochodami elektrycznymi. Przed elektromobilnością stoi wiele wyzwań związanych z rozwojem infrastruktury ładowarek, dostępnością cenową tej usługi czy przystosowaniem samochodów elektrycznych do jazdy na dłuższe odległości. Ważna jest, w tym kontekście, dyskusja dotycząca równoległego prowadzenia działań związanych z dekarbonizacją transportu opartego na silnikach spalinowych.
Na poziomie Unii Europejskiej ponownie prowadzona jest debata dotycząca zakazu rejestracji nowych samochodów spalinowych po 2035 roku. Podnoszone są argumenty wskazujące, że nowe spalinowe pojazdy powinny być rejestrowane także po 2035 r., a ograniczenie emisji będzie możliwe dzięki wykorzystaniu przez nowe samochody alternatywnych paliw, takich jak e-paliwa, biopaliwa drugiej generacji czy wodór.
Paliwa alternatywne
Szczególną uwagę warto zwrócić na rozwój paliw niskoemisyjnych z wysokim udziałem biokomponentów. ORLEN, który w Brukseli posiada swoje stałe przedstawicielstwo, proponuje rozwiązania, które mogą pomóc Europie dojść do neutralności pod względem CO₂. Jednym z postulatów poruszanych przez koncern jest dopuszczenie przez UE pełnego katalogu zero – i niskoemisyjnych technologii w transporcie. To istotne, bo niektóre z nich są już w Polsce wdrażane.
Biopaliwa – najbardziej zaawansowana grupa paliw. Produkowane są z surowców odpadowych lub takich, które nie są konkurencją dla żywności. Posiadają niższą emisyjność niż tradycyjne paliwa. Mogą być stosowane w obecnych silnikach spalinowych, co pozwala na stopniową redukcję emisji w sektorze transportowym.
E-paliwa – paliwa syntetyczne produkowane z wodoru i CO₂ przy użyciu energii odnawialnej. Dzięki wykorzystaniu dwutlenku węgla w produkcji pozwalają znacznie ograniczyć emisyjność. Mogą być stosowane w istniejących silnikach spalinowych, co eliminuje potrzebę wymiany całej floty pojazdów. W warunkach polskich planowane jest wykorzystanie tych paliw w transporcie lotniczym.
Wodór – kolejny napęd rozważany jako „paliwo przyszłości”. W procesie spalania emituje jedynie wodę. W pierwszej kolejności ma on szansę na szersze zastosowanie w transporcie ciężkim oraz transporcie publicznym.
Hybrydy – w Polsce szczególną popularnością cieszą się samochody hybrydowe, które łączą efektywność napędu elektrycznego z możliwościami silnika spalinowego, zmniejszając emisje i zużycie paliwa. Pozwalają one obniżyć spalanie paliwa, ograniczając tym samym efekt środowiskowy i generując oszczędności.
Jak ORLEN wspiera transformację transportu?
ORLEN, jako jedna z największych firm w regionie rozwija infrastrukturę związaną z paliwami wodorowymi. Do 2030 r. ma zbudować ponad 100 stacji tankowania wodoru dla transportu indywidualnego, publicznego i cargo. ORLEN wspiera również rozwój elektromobilności, budując punkty ładowania pojazdów elektrycznych. Do końca tej dekady ma powstać 10 tysięcy punktów ładowania samochodów elektrycznych w Europie Środkowej, z czego połowa przypadnie na rynek polski.
Ponadto ORLEN prowadzi badania nad wykorzystaniem biogazu i biometanu, które mogą być stosowane nie tylko w transporcie, ale także w energetyce. Firma rozwija również projekty związane z paliwami alternatywnymi, które można stosować w obecnych pojazdach bez konieczności kosztownej wymiany infrastruktury.
Manifest ORLEN na prezydencję Polski w Radzie UE
W związku z prezydencją Polski w Radzie Unii Europejskiej, ORLEN zaprezentował stanowisko, w którym przedstawia kluczowe postulaty regulacyjne wspierające transformację energetyczną i zwiększające konkurencyjność unijnego przemysłu. Koncern podkreśla konieczność utrzymania neutralności technologicznej, promowania dostępności finansowania dla dekarbonizacji oraz elastyczności regulacyjnej, która pozwala uwzględnić specyfikę poszczególnych krajów członkowskich. ORLEN wskazuje również na potrzebę wzmocnienia dialogu między przemysłem i unijnymi instytucjami, co może skutkować bardziej zrównoważoną transformacją energetyczną Unii Europejskiej.
