Jedyna taka panorama Drogi Mlecznej. Powstawała przez 12 lat! Na ogromnym zdjęciu widać ducha supernowej

24 marca 2021, 14:35

Mieszkający niecałe 150 km od koła podbiegunowego fotograf, J-P Metsavainio, przez 12 lat tworzył niezwykłą, mozaikową fotografię Drogi Mlecznej, na którą złożyły się 234 kadry i 1250 godzin naświetlania. Efekt jest oszałamiający, a to zaledwie wycinek naszej galaktyki. Obraz obejmuje ok. 20 milionów gwiazd, podczas gdy cała Droga Mleczna ma ich setki miliardów. Zobacz nieziemskie zdjęcia w galerii.credits: J-P Metsavainio, AstroAnarchy

Mieszkający niecałe 150 km od koła podbiegunowego fotograf, J-P Metsavainio, przez 12 lat tworzył niezwykłą, mozaikową fotografię Drogi Mlecznej, na którą złożyły się 234 kadry i 1250 godzin naświetlania. Efekt jest oszałamiający, a to zaledwie wycinek naszej galaktyki. Obraz obejmuje ok. 20 milionów gwiazd, podczas gdy cała Droga Mleczna ma ich setki miliardów. Zobacz nieziemskie zdjęcia w galerii.

Przez 12 lat fotograf J-P Metsavainio wykonywał zdjęcia Drogi Mlecznej, by połączyć je w niezwykłą panoramę naszej galaktyki.
Łączny czas naświetlania fotografii wyniósł 1250 godzin.
Na ostateczny obraz składają się 234 indywidualne panele, połączone ze sobą niczym ogromna mozaika.

Oto efekt jego pracy:

Od gwiazdozbioru Byka po gwiazdozbiór Łabędzia. Oto finalny efekt 12-leniej pracy J-P Metsavainio, na którą złożyło się 1250 godzin naświetlania fotografii i 234 panele złożone w jedną, ogromną panoramę.

credits: J-P Metsavainio, AstroAnarchy

J-P Metsavainio

By zobaczyć więcej zdjęć, przejdź do galerii.

Zobacz galerię(13 zdjęć)

Dowiedz się więcej na temat pracy fotografa na jego blogu AstroAnarchy. Tam też zobaczysz zdjęcia w pełnej rozdzielczości.

Panorama Drogi Mlecznej

Galaktyka, w której znajduje się Ziemia - Droga Mleczna - ma prawie 2 miliony lat świetlnych średnicy. Nie jest możliwe wykonanie jednego zdjęcia, na którym byłaby widoczna cała galaktyczna panorama. Aby zwizualizować choćby niewielki jej fragment, należy poskładać olbrzymią kolekcję zdjęć wykonanych przez teleskop. Od 12 lat fotograf J-P Metsavainio podejmuje to wyzwanie.

Umiejscowienie poszczególnych obiektów, takich jak mgławice. Panoramiczne, mozaikowe zdjęcie zostało złożone z 234 paneli, których łączny czas naświetlania wyniósł 1250 godzin.

credits: J-P Metsavainio, AstroAnarchy

J-P Metsavainio

Podziw budzi nie tylko czas trwania projektu, ale również wysoki poziom trudności złożenia setek kadrów w jeden obraz. Fotograf w narzędziu, jakim jest Photoshop, spędził wiele godzin na łączeniu ze sobą poszczególnych elementów. Przy tworzeniu mozaiki Metsavainio wykorzystał kodowanie kolorami w celu przedstawienia zjonizowanych pierwiastków zalegających w galaktyce. Co oznaczają poszczególne kolory?

czerwony – siarkę
zielony – wodór
niebieski – tlen

Poniższe zdjęcie ukazuje rozlokowanie wszystkich 234 kadrów, które utworzyły niezwykłą panoramę fragmentu Drogi Mlecznej.

Finalne zdjęcie ma szerokość około 100 000 pikseli i składa się z 234 połączonych ze sobą pojedynczych paneli mozaiki. Cały obraz obejmuje 1,7 gigapikseli. — Finalne zdjęcie ma szerokość około 100 000 pikseli i składa się z 234 połączonych ze sobą pojedynczych paneli mozaiki. Cały obraz obejmuje **1,7 gigapikseli.** Na zdjęciu widać wszystkie 234 kadry użyte do stworzenia panoramy.

credits: J-P Metsavainio, AstroAnarchy

J-P Metsavainio

Fotograf rozpoczął pracę nad fotografowaniem Drogi Mlecznej w 2009 roku, w swoim obserwatorium w Oulu w Finlandii. Choć projekt jest przepastny i niezwykle czasochłonny, uchwycone kadry ukazują zaledwie ułamek naszej galaktyki. Mozaika obejmuje łącznie około 20 milionów gwiazd, podczas gdy cała Droga Mleczna ma setki miliardów gwiazd. Zakres panoramicznej fotografii ukazuje wycinek nieba od gwiazdozbioru Łabędzia aż po gwiazdozbiór Byka.

Zakres mozaikowej panoramy wykonanej przez fotografa na tle całej Drogi Mlecznej. credits: J-P Metsavainio, AstroAnarchy — Zakres mozaikowej panoramy wykonanej przez fotografa na tle całej Drogi Mlecznej.

credits: J-P Metsavainio, AstroAnarchy

J-P Metsavainio

Duch supernowej

Na niebie obserwujemy nie tylko istniejące (obecnie lub w przeszłości) obiekty, ale także zjawiska powstające na skutek ich wybuchu. Jedno z takich zjawisk to nic innego jak pozostałość po kosmicznej eksplozji. Widoczna mgławica powstaje w końcowej fazie życia masywnej gwiazdy w wyniku wybuchu i odrzucenia zewnętrznej otoczki. Wybuchająca gwałtownie gwiazda nazywana jest właśnie supernową.

Pozostałości po supernowej W63, tzw. Pętla Łabędzia. To duża, stosunkowo słaba pozostałość po supernowej, znajdująca się w gwiazdozbiorze Łabędzia, w — Pozostałości po supernowej W63, tzw. **Pętla Łabędzia**. To duża, stosunkowo słaba pozostałość po supernowej, znajdująca się w gwiazdozbiorze Łabędzia, w odległości około 1440 lat świetlnych od Ziemi.

credits: J-P Metsavainio, AstroAnarchy

J-P Metsavainio

Metsavainio udało się uchwycić pozostałości po kosmicznym wybuchu, mimo że są niezwykle słabo widoczne. Jak tego dokonał?

Niektóre klatki mają dłuższy czas naświetlania niż inne, dzięki temu w całej kompozycji są wyraźnie widoczne bardzo nikłe obiekty, takie jak ekstremalnie słaba pozostałość po supernowej W63 - Pętli Łabędzia. Jest widoczna jako bladoniebieski pierścień.

źródło: J-P Metsavainio, AstroAnarchy

Wideo