W uroczystości pogrzebowej wzięła udział rodzina, znajomi, przedstawiciele Wojska Polskiego, Stowarzyszenia Rodzin 1. Polskiej Dywizji Pancernej oraz władz samorządowych gminy Cewice, a także por. Stefan Dulko - weteran II konspiracji zrzeszony w Związku Żołnierzy NSZ Koło Pomorze Środkowe.
Porucznik Józef Kwidziński urodził się 19 lutego 1925 roku w Kamienicy Królewskiej na Kaszubach. W 1943 roku został przymusowo wcielony do Wehrmachtu, z którego zdezerterował latem 1944 roku. Ochotniczo wstąpił do 1. Pułku Artylerii Przeciwlotniczej 1. Polskiej Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Brał udział w wyzwoleniu Bredy, a w trakcie walk o miejscowość Axel został ranny. W Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie przebywał do 1947 roku. Po demobilizacji podjął decyzję o powrocie do Polski. Osiedlił się w powiecie lęborskim.
Za swoje zasługi w walce o niepodległość RP został uhonorowany: Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Medalem Pro Bono Poloniae, Medalem Pro Patria, Medalem Stulecia Odzyskania Niepodległości, Kombatanckim Krzyżem Zwycięzcom oraz Odznaką za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.
- Był dla mnie dobrym ojcem. On się nie wstydził, pomimo że była bieda. Był ludzki, uczciwy, bardzo uczciwy. Dla mnie ta uczciwość więcej znaczy niż te ordery. To najpiękniejszy wyraz człowieczeństwa i patriotyzmu. Był otwarty na wydarzenia które się działy - mówił syn Marian Kwidziński, wiceprezes fundacji Abel - Ambasador Pokoju.
Na świecie żyje jeszcze kilkunastu żołnierzy gen. Maczka. W Polsce już tylko dwóch.
