Biedny inspektor Lestrade. Dlaczego Conan Doyle tak źle go potraktował?

Kumpel z medycyny

Przeprowadźmy w tej sprawie małe śledztwo. Biografowie Conan Doyle’a dowodzą, że nazwisko „Lestrade” pisarz pożyczył od swojego kumpla ze studiów medycznych - Josepha Alexandra Lestrade’a. Ponoć się lubili, a prawdopodobnie mniej zdolny Conan Doyle zazdrościł mu sukcesów i po latach dał upust frustracji.

Taką tezę stawia m.in. H. Paul Jeffers w „Bloody Business: An Anecdotal History of Scotland Yard” dodając, że w tle była oczywiście także jakaś kobieta, która obdarzając Lestrade’a wdziękami, na Conan Doyle’a nawet nie chciała spojrzeć.

Ojciec pijaczyna

Inny trop pojawia się w tomie „The Doctor and the Detective: A Biography of Sir Arthur Conan Doyle” pióra Martina Bootha. Booth dowodzi, że Doyle od dzieciństwa nienawidził policji, a to w związku z licznymi wizytami jej przedstawicieli w domu rodzinnym pisarza. Nie przychodzili ot tak, ale żeby poskromić Doyle’a seniora, pijaka, awanturnika i złodziejaszka.

Trzeba przyznać, że literacka zemsta dokonana po latach okazała się dla Scotland Yardu dość bolesna. Bo cóż to za instytucja, w której, na jednym z bardziej eksponowanych stanowisk stoi Lestrade, zwykły, co tu dużo gadać, idiota?

Lestrade z PRL-u

Ze wszystkich kinowych i telewizyjnych Lestrade’ów, a ich poczet jest całkiem spory, najgłupszy jest ten z serialu o Holmesie, kręconego w PRL-u w koprodukcji z Wielką Brytanią. Inspektora zagrał ciamajdowaty i brzuchaty Patrick David Newell (1932-1988), którego niechęć do pracy intelektualnej (Lestrade’a nie Newella) jest wręcz zdumiewająca.

Szczęśliwie każdy odcinek tego zapomnianego dziś serialu trwa niewiele ponad 20 minut, więc obserwowanie kolejnych Lestrade’owych kompromitacji skrócono oglądającym do minimum...