Euro 2020. Historia Kamila Piątkowskiego. Jak "Piąty" zawędrował z Jasła do reprezentacji Polski

Kariera Kamila Piątkowskiego tylko na pierwszy rzut oka wygląda na taką w stylu „instant”. Tak naprawdę to było mozolne wdrapywanie się na szczyt. Wiele ciężkiej pracy i wyrzeczeń, za które teraz zbiera owoce.

Wszystko zaczęło się w Jaśle. To w miejscowej Szóstce pierwsze kroki stawiał obecny reprezentant Polski. Jako dwunastoletni chłopak przeniósł się do gimnazjum w Krośnie i podjął treningi w miejscowych Karpatach. Tam trafił na Marka Adamiaka, który był jego trenerem, nauczycielem i wychowawcą.

- No, nie miał ze mną lekko. Jak trzeba było to dostawał burę, jak coś przeskrobał było w łeb - śmieje się pan Marek.

- Nie było z nim problemów wychowawczych, ale jednak wszystko starał się w szkole robić najmniejszym nakładem sił. Nie był wybitnym uczniem, ale problemów z przechodzeniem z klasy do klasy nie miał - kontynuuje.

- Przez trzy lata zakwaterowany był w bursie, a ja mieszkałem niedaleko i widziałem, o której gasili światło. Mieli ze mną przerąbane - dodaje.

Sam Kamil w rozmowie z Przeglądem Sportowym przyznał, że nigdy nie miał daru do nauki języków obcych. W związku z tym jedną historię przypomina sobie Marek Adamiak.

- Pewnego razu odbieram córkę z zajęć i dzwoni do mnie Kamil, już jako zawodnik Rakowa i słyszę: dobrze trener mówił, żeby się uczyć języka angielskiego. Jestem właśnie po telekonferencji z prezesem jednego z klubów i byłem w stanie powiedzieć tylko „dzień dobry” - opowiada.

- Wtedy zaczynała się ta cała karuzela wokół niego. Dodam, że tego klubu nie wybrał. Na bieżąco dzwonił, mówił kto się nim interesuje i podpytywał mnie. Decyzja oczywiście należała do niego. Ja tylko mówiłem, żeby szedł za głosem serca, nie patrzył na pieniądze, tylko na to, gdzie będzie miał możliwość rozwoju i grania

- mówi Marek Adamiak.

I Kamil tak postąpił. Słyszało się, że interesują się nim Borussia Dortmund, Lazio Rzym, Atalanta czy AC Milan, ale zdecydował się na Red Bull Salzburg. A jeśli chodzi języki obce to teraz jest już zdecydowanie lepiej.

- Postawiłem na naukę niemieckiego i doszlifowanie angielskiego. W tym drugim języku pewnie już wcześniej z każdym bym się dogadał. Może nie mówiłem w nim wcześniej jakoś perfekcyjnie, ale wszystko rozumiałem. Podstawy niemieckiego już umiem. Mam nadzieję, że to pomoże mi w wejściu do szatni. Coś powiedzieć już potrafię i dzięki temu na pewno będę się czuł nieco swobodniej. Na samym początku mimo wszystko moim pierwszym językiem będzie angielski - mówił dla Przeglądu Sportowego.

W szkole prymusem może i nie był, ale na boisku już tak.

- Przyznam, że kilku chłopców rokowało lepiej od niego. Wszystko nadrabiał jednak ciężką pracą i robił szybkie postępy. Jako nieliczny potrafił sam podejść i poprosić o dodatkowy trening - słyszymy.

Jak bohater tej historii był w Karpatach Krosno, to Marek Adamiak prowadził wtedy również kadrę Podkarpacia z rocznika 2000 i Kamil do niej oczywiście został powołany.

- Myślę, że to właśnie tam wypatrzyli go skauci. W trakcie jednego ze zgrupowań zadzwonił do mnie Robert Wójcik, trener kadry Polski U-15 i zaprosił nas do Woli Chorzelowskiej na sparing. Jeśli dobrze pamiętam, to wygraliśmy ten mecz 1:0. Kamil wypadł w tym meczu bardzo dobrze i niedługo później został powołany do reprezentacji kraju, w której zadebiutował - opowiada.

Kamil jako 15-latek opuścił Podkarpacie i przeszedł do Zagłębia Lubin. Z niego trafił do Rakowa Częstochowa, z którym osiągnął ostatnio duże sukcesy. Nigdy jednak nie zapomniał skąd się wywodzi. Jak tylko zawita na Podkarpacie to można być pewnym, że odwiedzi stare śmieci.

- Chyba tylko raz się zdarzyło, że nie zajrzał do mnie, bo naprawdę nie miał czasu - mówi Marek Adamiak.

Te wizyty nigdy nie polegały na tym, że wpadał, mówił „dzień dobry”, chwilę pogadał i wyjeżdżał. Zazwyczaj wskakiwał w dres, wychodził na boisko i kopał z młodymi piłkarzami, dla których może być świetnym przykładem. Nawet ostatnio pojawił się na meczu Karpat Krosno z JKS-em Jarosław, a także wziął udział w materiale promującym Szkołę Mistrzostwa Sportowego Karpat Krosno.

- Do nas trafił jako „9”, ale miałem lepszego na tej pozycji. Ja go cofnąłem do środka pola i tam się fajnie zadomowił. Był takim pomocnikiem box-to-box. Harował wszędzie - powiedział Marek Adamiak.

Co ciekawe duet środkowych pomocników tworzył wtedy z Przemysławem Sajdakiem, obecnie piłkarzem ŁKS-u Łódź.

„Piąty”, bo tak na niego mówili w Karpatach, w końcu wpadł w oko Zagłębiu Lubin, które od razu go chciało pozyskać.

- Były też zapytania z innych klubów. Poczekał jeszcze rok, skończył gimnazjum i wtedy sam zdecydował się na „Miedziowych” - słyszymy.

Tam początki nie były usłane różami. Przebywał kawał drogi od rodzinnego domu i niewiele brakowało, aby się poddał.

- Po pierwszych miesiącach chciałem wracać, bo nie radziłem sobie - przyznawał w rozmowie z Przeglądem Sportowym.

- Któregoś dnia dzwoni i mówi, bym go stamtąd zabrał. Poprosiłem wtedy, by zadał sobie pytanie, czy traktuje tę piłkę na poważnie, i jeśli tak jest, żeby dał sobie jeszcze miesiąc, ciężko walcząc o swoje. Tak zrobił i opłaciło się

- opowiadał w Naszym Mieście Jasło Sławomir Piątkowski, tata Kamila.

Wytrzymał, a z czasem było już tylko lepiej. Został cofnięty do obrony i to okazało się strzałem w „10”. Rozwinął skrzydła, ale nie mógł się przebić do pierwszej drużyny Zagłębia. Trenował z nią, ale nic więcej. W końcu zdecydował się odejść do Rakowa Częstochowa. A tam wszystko przebiegło już błyskawicznie.

Do tego stopnia błyskawicznie, że zaczęło się nim interesować wiele klubów zachodnich. Zdecydował się na Red Bull Salzburg. Początkiem tego roku udał się do Austrii na podpisanie kontraktu. A w tym samym czasie w Polsce umierała jego ukochana babcia.

- Wiedział, że nie wróci na pogrzeb. Mówiłem mu, że za dużo ludzi pracowało na ten transfer, aby teraz zwątpił. Przeżywał to bardzo mocno, a w Salzburgu musiał uśmiechać się do kamer, mając z tyłu głowy przykre zdarzenie. Dał radę. Podziwiam go za to - mówił dla Onetu, Sławomir Piątkowski.

Karuzela wrażeń nie przestawała się kręcić. Niebawem przyszło powołanie do reprezentacji Polski na mecze eliminacyjne do mistrzostw świata. No i oczywiście debiut w meczu z Andorą.

- Rozmawiałem z nim po tym spotkaniu. Przyznawał, że początkowo miał powiązane nogi. Ja też widziałem te problemy, ale z czasem się ogarnął i był jednym z lepszych na boisku - opowiada Marek Adamiak.

- A później mówi mi, że ma COViD-19. Wierzył, że zagra również przeciwko Anglii, ale wszystko potoczyło się inaczej - dodaje.

Mecz na Wembley przepadł. Trzeba było wrócić do klubu i skupić się na finiszu sezonu. A ten okazał się bajkowy. Najpierw wygrany finał Fortuna Pucharu Polski, później wicemistrzostwo kraju, a także nominacje do wielu nagród. Ostatecznie został uznany Młodzieżowcem Sezonu PKO BP Ekstraklasy. Po tym udał się na krótki urlop, a teraz przygotowuje się już z reprezentacją Polski do Euro.

W życiu tego młodego chłopaka działo się ostatnio bardzo dużo. Wielu mogłoby sobie z tym nie poradzić, ale wszystko wskazuje na to, że nie dotyczy to Kamila.

- Sam przyznaje, że dzieje się wokół niego dużo, ale dobrze sobie z tym radzi. Stara się od tego wszystkiego odcinać, a może też liczyć na wsparcie rodziny. Od tego mogłoby się zakręcić w głowie, ale nad tym panuje. Obym się nie mylił

- mówi Marek Adamiak.

Teraz przed Kamilem Euro, a następnie kolejne wyzwania.

- On zawsze był pewny siebie. Im był mocniejszy rywal, tym dawał więcej. Zna swoją wartość, ale jest też pokorny. Uważam, że w Austrii zrobi kolejny krok - powiedział Marek Adamiak.

- Wierzę, że jest już gotowy na to. Suma transferowa robi na pewno wrażenie, ale skoro tyle zapłacono, to znaczy, że tyle był wart. On nie miał szczęścia. Do wszystkiego doszedł ciężką pracą - kończy trener Kamila Piątkowskiego z Karpat Krosno.